مصطفی یاوری درباب نمایشنامه اش می نویسد: آن وقت ها در تلویزیون برنامه ای به نام سینما ماورا پخش میشد که سلکشنی بود از مزخرف ترین فیلم هایی که تصور می کردند یک امر متافیزیکی را به تصویر کشیده اند. و مزخرف تر از آن، کارشناسانی که فکر می کردند با سطحی ترین تحلیل ها از این فیلم های سطحی، متافیزیک شناس و فیلسوف و جامعه شناس و هنرمند و منجم! و دکتر و غیره هستند. همان باعث شد تصمیم بگیرم یکی از سطحی ترین چیزهایی که در این زمینه به ذهنم می رسد را بنویسم، نتیجه شد جن گیری به سبک روسی. البته جن گیری به سبک روسی، مضحکه ی آن ها بود. یعنی خودش می دانست که وقتی دارد راجع به متافیزیک حرف میزند، از چه شوخی بیمزه ای حرف می زند! در حالی که خیلی از آن ها نمی دانستند. جن گیری به سبک روسی خیلی خوش اقبال تر از حد و اندازه ی خودش بود. جن گیری به سبک روسی تاکنون شش اجرای حرفه ای و نیمه حرفه ای داشته است، از جمله دو اجرا در یک سال، توسط دو کارگردان متفاوت در جشنواره سراسری طنز سوره و یک مرتبه هم در جشنواره استانی تئاتر فجر. این نمایشنامه در سال 1386 توسط مولف و به صورت الکترونیکی منتشر شده است.
“فرهنگ تئاترهای تلویزیونی” شامل مجموعه ای از آثار پخش شده از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۹۰ بوده که از سوی اداره کل آموزش و پژوهش سیما انتشار یافته است. فهرست نمایش های تلویزیونی آمده در این کتاب بر پایه سال تولید چینش شده است و مؤلف نیز در آغاز آن گذری بر روند تولید تئاتر تلویزیونی داشته است. مقدمه این کتاب را داریوش مؤدبیان نوشته و در بخشی از آن آورده است: “تئاتر تلویزیونی از گونه برنامه های تلویزیونی است و نه از انواع تئاتر به معنای صحنه ای آن. تئاتر تلویزیونی به هر شکل و نوعی که باشد بیشتر به تلویزیون تعلق دارد و به آن نزدیک تر است.”
کتاب چگونه فکاهی نویس شدم تالیف لئونید لنچ در مورد سرگذشت او و مسیر نویسندگی اوست از زبان خودش. کتاب در سال 1352 توسط حبیبیان ترجمه و در انتشارات توپ منتشر شده است