در این تقویم ایام هفته سالهای کبیسه (چه شمسی و چه قمری یا میلادی)، شماره روزهای ماههای قمری به طور صحیح و دقیق درج و گنجانیده شده است. ضمنا ساعت تحویل شمس به برج حمل در هر سال تعیین گردیده و از سال 1268 قمری (مطابق 1230 شمسی و 1851 میلادی) تا سال 1375 قمری (مطابق سال 1334 شمسی و 1955 میلادی) به طور صحیح و کامل مدون شده است. سال شروع این بررسی از 1268 قمری یعنی سال ساخته شدن بنای معروف «دارالفنون» است.
چاپ شناختهشده از «نزهة القلوب» حمدالله مستوفی متعلق به لسترنج است که تنها شامل مقاله سوم کتاب، یعنی بخش جغرافی آن میشود. اما موضوع این کتاب، مروری بر تقاویم معروف و غیرمعروف در ایران یا به عبارتی مستعمل و غیرمستعمل است. باب اول درباره تواریخی است که همچنان کاربرد دارد. باب دوم درباره تقویمهایی است که مربوط به اقوام دیگر بوده، تقریبا از دور استفاده خارج شده است؛ تقویمهایی مانند سغدی یا خوارزمی و ... .
یکی از مهمترین مباحث تاریخنگاری گاهشماری است. اشکانیان گاهشماری شمسی ـ قمری را با مبدأ سلوکی پذیرفتند و گذشته از آن، مبدأ دیگری را به کار بردند که از تأسیس سلسله اشکانیان محاسبه میکردند. در اوایل سلسله ساسانیان دو نوع گاهشماری زردشتی (وهیزکی ـ عرفی) متداول بود که گاهشماری وهیزکی در ایران اسلامی به نام گاهشماری خراجی ادامه یافت. در این کتاب درباره تقویم و گاهشماری در ایران و جهان نکاتی مطرح شده است.