کتابخانه مجازی ادبیات

سرزمینی که اکنون بلوچستان نام دارد به اسم «مکا» مشهور بوده که یونانی‌ها آن را «گدروزیا» نامیدند.در زمان قدیم در سرزمین بلوچستان باتلاق بسیار وجود داشت و «اراینا» در زبان سانسکریت به معنی باتلاق است و برخی معتقدند از ترکیب این دو کلمه با کلمه «مکا» کلمه‌ای پدید آمد که به مرور زمان به «مکران» تبدیل شد. واژه بلوچستان نیز از زمانی اطلاق شد که بلوچ‌ها در آن سکونت کردند. بلوچ ها یكی از اقوام اصیل و شناحته شدة ایرانی هستند ، كه به زبان بلوچی ( كه از نزدیكترین خویشاوندان زبان فارسی است ) تكلم می كند و بیشترین جمعیت آنان در سه كشور ایران ، پاكستان و افغانستان بسر می برند .بیشترین جمعیت استان سیستان و بلوچستان را بلوچها تشكیل می دهند و بافت اجتماعی آن قبیله ای و طایفه ای است. همه اقوام ایرانی با توجه به اشتراكات فرهنگی دارای خصلت های اجتماعی مشابهی هستند . اما در عین حال بخاطر تأثیر پذیری از شرایط خاص محیطی و قومی خود تفاوتهایی نیز در خصلتها، باورها و آداب و رسوم آنها مشاهده می شود كه ویژگی های خاص هر قومی را تشكیل می‌دهد .

(از مجموعۀ 15 جلدی) کتاب حاضر، دربردارنده‌ی دفتر سوم از جلد چهارم مجله‌ی "فرهنگ ایران‌زمین" و مشتمل بر مقالات مختلفی است در حوزه‌ی تاریخ، زبان، اقتصاد، ادبیات، فرهنگ، دین و آثار و متون مختلف ایرانی که با عناوینی از این قبیل به چاپ رسیده است: گردآوری مکاتبات تاریخی ایران / دکتر هانس روبرت رویمر؛ مقدمه بر رساله بیان اعتقاد اهل سنت / محمد خوانساری؛ بیان اعتقاد اهل سنت (متن فارسی) / ابوحفض نسفی؛ فضل الله بن روزبهان خنجی/ محمدامین خنجی؛ گوهرنامه (متن فارسی) بکوشش منوچهر ستوده / محمد بن منصور.

این کتاب دربرگیرنده منتخبی از مجموعه مقالاتی است که به مجمع جهانی شهریار به مناسبت نودمین سال تولد استاد شهریار ارسال گردیده است. این کتاب در بخش‌های مقالات فارسی، مقالات ترکی آذربایجانی، برگردان چند مقاله ترکی و پیام‌ها و سخنرانی‌ها سامان یافته است.

گرچه برخی از شاعران تاجیک به تصویرآفرینی گرایش دارند، اما در کل می‌توان گفت شعر معاصر تاجیکستان برخلاف شعر ایران، شعری تصویرگرا نیست. حتی شاعرانی که گاه در آثارشان به تصاویر بکر و بدیع بر می‌خوریم، با احتیاط عمل می‌کنند. البته چراغ مکتب هندی در ماوراءالنهر هرگز به خاموشی نگرایید و شاعران مختلف همواره به پاسداشت سنت سبک هندی در این دیار همت گماشتند. از میان شاعران سبک هندی، شیوه بیدل دهلوی بسیار مورد تقلید قرار گرفت، اما شمار شاعرانی که در این سبک موفقیت و درخششی داشته باشند، بسیار اندک است.