کتابخانه مجازی ادبیات

سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخست‌وزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهم‌ترین شاعران عصر مشروطه به‌شمار می‌رود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی می‌دانند. کتاب حاضر گزیده‌ی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.

کتاب شامل متن های ادبی و شعرهایی در قالب های غزل، رباعی، نو و مثنوی، با مضمون های عارفانه، عاشقانه، مذهبی و تقدیمی است. پاره ای از عنوان های این سروده ها عبارت اند از: به ترتیب عشق؛ گمشده؛ تا خدا؛ شكوفه عشق؛ بانوی من؛ زهر و شكر؛ زوال خودپرستی؛ ای معتقد ای ماه محرم؛ مجال عاطفه؛ آشنایان بیگانه؛ فخر مادری؛ امیر عدالت؛ جویبار عاطفه؛ بغض شكسته؛ همیشه در خواب منی؛ هدیه در خواب؛ رهگذر نور؛ ترانه شیدایی؛ تفسیر عاشقانه؛ سوره حمد؛ و لعل بدخشان.

مجموعه مقالات موسیقی سعدى حسنى به سال 1324 به اخذ دانشنامه ‏ى لیسانس در رشته ‏ى حقوق سیاسى از دانشگاه تهران موفق گردید. به سال 1332 به اتریش رفت و در دانشكده‏ ى علوم سیاسى وین ثبت نام كرد و پس از یك سال به دلائلى، ناگزیر گردید كه در دوره ‏ى دكتراى حقوق دانشگاه وین نام‏ نویسى كند. وى در تمام سه سالى كه در وین بود، تحصیل موسیقى را در دانشكده ‏ى علوم موسیقى رها نكرد ولى چون رسما دوره ‏ى دكتراى دانشكده‏ ى دیگرى را مى‏ گذرانید از دریافت پایان ‏نامه ‏ى تحصیلى در رشته‏ ى موسیقى صرف نظر كرد. سرانجام به سال 1326 موفق به اخذ دكتراى علوم سیاسى شد. دكتر سعدى حسنى پس از فراغت از تحصیل، به آلمان رفت و مدت چهارده سال در شهر هامبورگ اقامت گزید و ضمن فعالیت براى تأمین معیشت، به تحقیق در مسائل ایران‏شناسى و به ویژه راز و رمز هنر فرش ایران پرداخت و سرانجام به سال 1346 به ایران مراجعت كرد و سرپرستى هنرى تالار رودكى به وى نهاده شد. دكتر سعدى حسنى در سال 1352 به مدیریت مجله‏ «موسیقى» و سپس در سال 1355 به مدیریت كل «ژونس موزیكال» ایران منصوب گردید. قطع نظر از آثارى كه به طبع نرسیده ‏اند، آثار چاپ شده‏ دكتر سعدى حسنى از این قرار است: تاریخ موسیقى (جلد اول، 1330، جلد دوم، 1331)؛ تفسیر موسیقى (جلد اول، 1330، جلد دوم، 1331)؛ هفت نغمه چنگ (مجموعه‏ مقاله، 1330) و مقالاتى كه در مجله‏هاى «موسیقى»، «ژونس موزیكال» و «رودكى» به چاپ رسیده است. دكتر سعدى حسنى پس از تحمل رنج یك بیمارى طولانى در آلمان دیده از جهان فرو بست.