هر اسم را دلالتی است بر مسمی و حکایتی از عنوان شخصی موجود یا شخصیتی پابرجا. و این از آغاز بوده است که آحاد مردمان هریک از دیگری و هر کدام در میان دیگران مشخص باشند و ممتاز، تا حسن ارتباط در بین افراد خلق بسهولت حاصل شود و آشنایی و شناسایی بهتر و وسیعتر میسر آید و از برکت این پیوند و صحبت و آمیزش و عشرت، مجالی شایسته در دسترس آدمیان قرار گیرد تا یکدیگر را نیکوتر بازشناسند، باهم بهتر معاشرت کنند، از صحبت هم بیشتر بهره ور گردند و در فرصتی مناسب از نتایج افکار یکدیگر با آمادگی کاملتر فائده برند، و از حاصل عواطف هم به پایه ای اولاتر و در حدی ارجمندتر برخورداری بهم رسانند... این دفتر، مجلد سوم از کتاب طلعت توحید است که توسط قسمت امور اجتماعی دربار شاهنشاهی منتشر شده است.
قصیده تائیه دعبل بن علی خُزاعی، بلندترین شعر دعبل خزاعی شاعر شیعی قرن دوم و سوم در ستایش اهل بیت و بیان فضائل، خلافت، ولایت و مصائب ایشان سروده است. او این شعر را در محضر امام رضا(ع) خواند،امام از شعر او تمجید کرد و به او پاداش داد. برخی شمار ابیات را تا ۱۳۰ بیت نوشتهاند. قصیدههای مهم را در ادبیات عرب بر مبنای قافیه مینامند مانند میمیه فرزدق. از این رو، این قصیده دعبل را تائیه نامیدهاند. دعبل حدود ۱۵ قصیده و قطعه شعر با قافیه «ت» سرود و طولانیترین و مهمترین قصیدهاش نیز با همین قافیه است. این قصیده در کتابها با نام «التائیه الکبری» و «التائیه الخالده» نیز نامگذاری شده است. نام دیگر این قصیده، «مدارس آیات» است که گفتهاند این نامگذاری از خود دعبل است. چون این عبارت در یکی از بیتهای قصیده آمده، دعبل آن را بدین عنوان نامیده است.
هر اسم را دلالتی است بر مسمی و حکایتی از عنوان شخصی موجود یا شخصیتی پابرجا. و این از آغاز بوده است که آحاد مردمان هریک از دیگری و هر کدام در میان دیگران مشخص باشند و ممتاز، تا حسن ارتباط در بین افراد خلق بسهولت حاصل شود و آشنایی و شناسایی بهتر و وسیعتر میسر آید و از برکت این پیوند و صحبت و آمیزش و عشرت، مجالی شایسته در دسترس آدمیان قرار گیرد تا یکدیگر را نیکوتر بازشناسند، باهم بهتر معاشرت کنند، از صحبت هم بیشتر بهره ور گردند و در فرصتی مناسب از نتایج افکار یکدیگر با آمادگی کاملتر فائده برند، و از حاصل عواطف هم به پایه ای اولاتر و در حدی ارجمندتر برخورداری بهم رسانند... این دفتر، مجلد دوم از کتاب طلعت توحید است که توسط قسمت امور اجتماعی دربار شاهنشاهی منتشر شده است.