"گاتها " سرودههای زرتشت نخستین منظومه ایرانی است که از روزگار کهن به جا مانده و در عین حال، کهنترین و مقدسترین قسمت اوستاست .اغلب بخشهای "گاتها "موزون و آهنگین است .این سرودهها که در "یسنا "جای داده شده، سروده زرتشت و پیروان اوست" .گاتها "در اصل شامل 17هایتی (فصل)، 238قطعه و 896بیت و 5560کلمه است .در کتاب "یادداشتهای گاتها"، پورداوود سرود "اهنود"، "اشتود"، "سپنتمد"، "وهوخشتر "و "وهیشتوایشت "را همراه با ترجمه و تفسیر آنها آورده است .کتاب حاوی دو هزار و پانصد و هشتاد و شش یادداشت است .مترجم کوشیده تا برای هر واژه اوستایی واژهای برگزیند که از همان ریشه باشد .ضمن آن که برای هر واژه اوستایی، ترجمه، توضیح و آوانگاری مربوط به آن واژه نیز آمده است .
فرهنگ حاضر مرکبی از واژه های عربی، فارسی، ترکی، فرانسه ولاتین (به ضمیمه واژگان نو فرهنگستان) است که داخل زبان فارسی شده و به طورکلی مورد استفاده عموم طبقات قرار خواهد گرفت و به خاطر سهولت در تلفظ که مراجعین گمراه نشوند و همه کس به آسانی بتواند تلفظ صحیح هر واژه ای را پیدا کند لغات این فرهنگ را به وسیله اعراب و زیر و زبر مشخص کرده و از طریق ای که در سایر لغت نامه ها برای تعیین تلفظ انتخاب گردیده و برای همه کس قابل استفاده نیست چشم پوشی شده است.
موضوع کتاب سراج اللغه، اشعار فارسی و عربی مربوط به لغات قرآن یا به نظم درآوردن لغات قرآن کریم است که توسط سیدمحمدتقی مدنی اصفهانی چهارسوقی تالیف شده است
"یسنا "نام اولین بخش از بخش های پنج گانه اوستا و مهم ترین آنها حاوی سروده هایی در باب مراسم دینی است .این سروده ها در 72 فصل تدوین شده است . این بخش از "اوستا "بدین قرار است :ذکر و نیایش اهورامزدا، امشاسپندان، ایزدان، درون (نان مقدس)، هوم (گیاه سکرآور مقدس)، اقرار به دین زردشتی، ستودن گاتها و ستایش فصول مخصوص از یسنا، و تقدیس آب .در پاورقی های کتاب، شرح و تفسیری از "ابراهیم پورداود " درج شده است .کتاب با فهرست منابع و نمایه واژه های اوستایی، پارسی باستان، پهلوی، پازند، پارسی، اشخاص و مکان به پایان می رسد .
گاتها ـ سرودههای زرتشت ـ نخستین منظومه ایرانی است که از روزگار کهن برجای مانده و در عین حال کهنترین و مقدسترین قسمت اوستاست. اغلب بخشهای گاتها موزن و آهنگین است. این سرودهها که در یسنا جای داده شده، سروده زرتشت و پیروان اوست. گاتها در اصل شامل 17 فصل، 238 قطعه و 896 بیت و 5560 کلمه است. زندهیاد پورداود در این کتاب کوشیده برای هر واژه اوستایی واژهای برگزیند که از همان ریشه باشد. ضمن آنکه برای هر واژه اوستایی، ترجمه، توضیح و آوانگاری مربوط به آن نیز آمده است.