نویسنده در مقدمه در مورد موضوع کتاب میگوید: در این کتاب کوشیدهام که ادبیات شوروی را در جنبه های سهگانه آن بخواننده بشناسانم. نخست مراحل پیشرفت آن، قوانین کلی و عواملی که بر این پیشرفت حکومت میکند. دوم، مسائلی که پیشرفت و تکامل ادبیات شوروی پیش کشیده شده است. مثلا مساله سنت های موروثی و تاثیر آن در ادبیات شوروی رئالیسم سوسیالیستی و مبارزه در ادیات، نقش حزب ما در توسعه ادبیات و مساله محتوی، صورت و روش بحث شده و در مرحله سوم از شخصیت های برجسته ادبیات شوروی سخن به میان آمده است و در طول این بحث ها از کتابهایی که عقاید عمومی را برانگیخته و موجب انتقاداتی شده است سخن خواهم گفت
سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخستوزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهمترین شاعران عصر مشروطه بهشمار میرود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی میدانند. کتاب حاضر گزیدهی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.
کتاب شامل متن های ادبی و شعرهایی در قالب های غزل، رباعی، نو و مثنوی، با مضمون های عارفانه، عاشقانه، مذهبی و تقدیمی است. پاره ای از عنوان های این سروده ها عبارت اند از: به ترتیب عشق؛ گمشده؛ تا خدا؛ شكوفه عشق؛ بانوی من؛ زهر و شكر؛ زوال خودپرستی؛ ای معتقد ای ماه محرم؛ مجال عاطفه؛ آشنایان بیگانه؛ فخر مادری؛ امیر عدالت؛ جویبار عاطفه؛ بغض شكسته؛ همیشه در خواب منی؛ هدیه در خواب؛ رهگذر نور؛ ترانه شیدایی؛ تفسیر عاشقانه؛ سوره حمد؛ و لعل بدخشان.