«تطبیق لغات جغرافیایی قدیم و جدید ایران»، کتابی است به زبان فارسی که به موضوع تطبیق اسامی قدیمی اماکن و شهرها و کوهها و دریاها و رودها و صحراها و طوایف و غیره در ایران با اسامی جدید آنها میپردازد. انگیزه مولف از نگارش این اثر تطبیق نام شهرهای قدیم و جدید ایران است که در کتاب «درر التیجان فی تاریخ بنی الاشکان»، منسوب به وی درج گردیده است؛ زیرا بسیاری از این نامها در زمان نگارش اثر مزبور تغییر یافتهاند یا اوضاع جغرافیایی آنها دگرگون شده است. این کتاب در سال ۱۳۱۱ ه. ق. به نگارش درآمده است. کتاب دارای مقدمه است که مطالب آن ضمن سه فصل ذیل بیان میگردد: فصل اول: در جغرافیای قدیم. فصل دوم: در فن اتونوگرافی. فصل سوم: در باب السنه مختلف عهد قدیم. در ادامه به موضوع اصلی کتاب؛ یعنی تطبیق اسامی شهرها و... به ترتیب حروف الفبا پرداخته شده است. کتاب همچنین دارای بخشی است که توسط مصحح بدان افزوده گشته است...
هشام بن حَکَم متکلم شیعی قرن دوم قمری و از اصحاب امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) بود. روایاتی از امامان شیعه در مدح هشام نقل شده و بسیاری از دانشمندان شیعه او را ستایش کردهاند. علاوه بر این برخی از اهل سنت نیز او را به لحاظ علمی ستودهاند که وجود و حضور هشام در جلسات علمی یحیی بن خالد برمکی به عنوان رئیس انجمن یا ناظر و داور و دریافت هدیه از جانب هارون الرشید گواه بر آن است.
این کتاب را انجمن فارغ التحصیلان مدرسه آمریکایی برای آگاهی بیشتر علاقمندان به خدمت و زندگی میس جین الیزابت دولیتل در طول اقامت پنجاه ساله اش در ایران منتشر کرده است.