کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب جامع الدرر فی زحمات فخر البشر محمدبن عبدالله (ص) مشتمل است بر اسرار عقاید حقه و رموز محبت و مبادی اخلاق و مطالب سودمند برای اهل خطابه و نیز مشتمل است بر فضائل و مناقب امیرالمومنین علی (ع).

موضوع کتاب حاضر، بررسی، نقد و تحلیل آثار و آرای «فتح‌‌الله جیحون‌‌آبادی» معروف به «نورعلی الهی» است. هدف کلّی کتاب، شناختن یکی از فرقه‌‌های ضالّه بر پایة مستندات و شواهد است. بنا به ضرورت، از تصاویر مربوط به «نورعلی الهی» و اسناد و مدارک مرتبط استفاده شده است. علاوه بر آن، بخش پایانی کتاب به تصویر اسناد خطی اختصاص دارد. نویسنده با تحلیل آرای این شخصیت و پیروان و طرفداران او، سعی در افشای حقایق فرقة «دین ابداعی» و نشان دادن چهرة حقیقی این گروه دارد. زبان کتاب، ساده و روان است.

کتاب دارای هفت مقاله می‌باشد که در نوع خود تازگی خاصی دارد یا دست‌کم می‌توان گفت برای ایرانیان جالب است. توجه به مقالات نه‌تنها آموزنده تعبیرات و ترکیبات و معانی بسیاری است بلکه نشان دهنده زیباییها و بلاغت هاست، و چون از بخشی به بخش دیگر می‌رویم جولانگاه فکر و دیدگاه بصیرت تغییر می‌کند. گاهی در مقابل معانی مشکل قرار می‌گیریم که در لفافه جملات ساده پوشیده شده‌اند و زمانی خود را با عبارات پیچیده روبرو می‌بینیم که دنیایی از معنا در آنها نهفته است.

علامه اقبال لاهوری ظاهراً در هر نوع شعری طبع آزمائی کرده‌اند ولی بیشتر از همه نظر ایشان متوجه غزل ، دوبیتی و مثنوی بوده است و در بین این ها ذوق و استعدادش بیشتر با غزل گره خوردگی پیدا کرده که جاویدنامه نمونه عینی آن است. اقبال هر چند در سبک های مختلف شعر سروده اما با توجه به اشعارش، به سبک خراسانی کمترین توجه را داشته، در سبک هندی نیز آثاری به جای گزارده اما با توجه به خصوصیات سبک عراقی، سبک اقبال به این شیوه و روش نزدیک تر است. با نظر بر اینکه اقبال شاعریست آگاه به مسائل اجتماعیِ روز، متفکر و بلند اندیشه، آگاه به دین، فلسفه و سیاست و در عین این حال که زبان ادبیش آمیخته با انواع صنعت ها، بدایع و ظرافت های هنر کلامی است، در هر یک از انواع شعری که وارد می‌شود نکته‌ای ظریف بیان می‌دارد؛ این ویژگی ها رنگ خاصی به شعر اقبال می‌ بخشد که ما در کمتر شاعری آن ها را سراغ داریم. دیوان فارسی اقبال شامل بخش های: اسرار خودی، رموز بی‌خودی، زبور عجم، پیام مشرق، جاویدنامه و ارمغان حجاز می‌باشد. کتاب حاضر شامل ۷ بخش و عنوان مجزا در یک مجلد است. همچنین بخش‌هایی از این کتاب و دیوان به زبان اردو است. این کتاب در سال 1368 زیرنظر دکتر جاوید اقبال و به کوشش هیئتی متشکل از هشت نفر توسط اقبال آکادمی پاکستان، لاهور و با همکاری پروفسور شهرت بخاری در شهر لاهورِ کشور پاکستان و در 3500 شمارگان منتشر شده است.