کتابخانه مجازی ادبیات

قریب به 15 سال پیش، ویژگی های "کبیسه خماسی" نظر نگارنده را به خود جلب کرد، چون فاصله کبیسه خماسی نسبت به کبیسه ماقبل آن، به طور غیرمتعارف، پنج سال می باشد و این اختلاف زمانی موجب انطباق دائمی سال جلالی با سال شمسی حقیقی می گردد ولی تا آن تاریخ قاعده علمی دقیقی برای بیان توالی کبیسه های خماسی بیان نشده بود و عادی یا کبیسه بودن هر سال از روی نتایج رصد همان سال مشخص می شد. به منظور متمایز ساختن سال های کبیسه خماسی از کبیسه عادی، در راقم سطور این تمایل پدید آمد که تا جدول مطردی جست و جو کند و تشخیص سال های کبیسه خماسی را بر پایه های مطمئنی استوار سازد. معهذا تلاش های اولیه ای که در این راه صرف گردید عقیم و بی ثمر ماند تا بلاخره پس از چند سال فترت کوشش جدیدی آغاز شد و چگونگی توالی کبیسه های خماسی در مرحله یکم و مبداء تاریخ جلالی در مرحله دوم روشن گردید. چند سال پیش از آن که حساب توالی کبیسه های خماسی به دست آید از سال های زندگی زرتشت رفع ابهام به عمل آمد و تاریخ بعثت زرتشت در سال 918 ق.م مشخص گردید در حالی که در مآخذ انتشار یافته، دوران ظهور زرتشت از 6000 تا 570 سال پیش از میلاد نوشته شده است...

در این کتاب درباره چگونگی پیدایش سلسله ایلخانان تا تیموریان و ویژگیهای سیاسی و اجتماعی برخی از آنها سخن گفته شده است. اگرچه درباره بعضی از این خاندانها پژوهشهای مستقلی نگارش یافته است اما چون تجزیه و تحلیل وقایع سیاسی تاریخ این دوره برای علاقه مندان و دانشجویان امری دشوار می نماید نویسنده بر آن شد که کتابی مستقل دراین باره فراهم آورد و در آن مهمترین مسایل سیاسی و اجتماعی ایران را در دوره ایلخانان بررسی کند. این کتاب در دو بخش و ده فصل، برابر فهرست ارائه شده، تنظیم یافته است.

یکی از سلسله‌های کم‌دوامی که در دوره به اصطلاح فترت، بین ضعف و انقراض سلسله ایلخانیان مغول تا ظهور تیمور لنگ و تشکیل حکومت گورکانی بین سنوات 736 ـ 771 هجری در قسمتی از کشور ایران حکومت راندند، سلسله چوپانیان می‌باشند. نام این سلسله منسوب به امیری از امرای ایلخانیان مغول از قوم سولدوز یا سولدوس به نام امیر چوپان است که از دوره ارغون خان لیاقت خود را به منصه ظهور رسانید و صاحب شهرت گشته و در دوره اولجایتو امیرالامرای کل و در عهد ابوسعید بهادر خان یکه‌تاز میدان و همه‌کاره حکومت ایلخانی بوده است. پسران و نوادگان او که در دوره فترت در آذربایجان و عراق و آسیای صغیر و گرجستان به طور قطعی و جنوب و مشرق و غرب ایران به طور نسبی قدرت‌هایی به هم رسانیده و حکومتی تشکیل دادند که به نام آل چوپان یا چوپانیان معروف شدند. این کتاب به تاریخ این سلسله و نقد و بررسی منابع تاریخی درباره این قوم اختصاص یافته است.