کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب به دوازده فصل تقسیم شده و تاریخ روابط چین از روزگار اشکانی تا شاهرخ تیموری را دربر می‌گیرد. دو فصل نخست درباره روابط چین و ایران دوره هان و دوره وی است که تقریبا هم‌زمان با دوره اشکانی است. فصل سوم تا پنجم درباره روابط چین در ایران در دوره‌های سویی و تانگ، هم‌زمان با دوره ساسانی تا صدر اسلام است. فصل ششم که یکی از مهم‌ترین بخش‌های کتاب را شکل می‌دهد، درباره گسترش ادیان ایرانی است. در این بخش چگونگی شکل‌گیری و گسترش دین نسطوری، زرتشتی، مانوی و اسلام در سرزمین چین بررسی شده است. فصل‌های هفتم و هشتم درباره انواع سنگ‌های معدنی، گیاهان و حیوانات پارسی و چینی است که این اطلاعات از نوشته‌های کهن چینی گردآوری شده است. فصل‌های پایانی کتاب درباره روابط چین و ایران در روزگار اسلامی است.

این کتاب موسوم به "خطای نامه" یا "خطائی نامه"، حاوی اطلاعات تاریخی مبادلات مدنی و فرهنگی ایران و چین، تالیف سیدعلی اکبر خطائی است که در زمان سلطان سلیم بن بایزید عثمانی و به نام او نوشته شده است. خطائی که همراه با دوازده تن دیگر در طی حدود صد روز به سیاحت سرزمین چین مشغول بوده است، در این کتاب به شرح مشاهدات سفر خویش می‌پردازد. خطای‌نامه پس از نوشته غیاث الدین، مهم‌ترین ماخذ فارسی درباره کشور چین است که در سال 922 هجری تالیف گشته است. علی اکبر خطائی که اطلاع دقیقی درخصوص وی بدست نیامده است، اطلاعات سودمند و مغتنمی از چین اوائل قرن دهم هجری در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. ترجمه ترکی این اثر که با نسخه فارسی تفاوت‌هایی دارد، درعهد سلطان مراد انجام پذیرفته و به "قانون‌نامه چین و خطا" موسوم است که در پیوست اول کتاب آورده شده است. همچنین سفرنامه غیاث‌الدین نقاش به چین نیز در پیوست آورده شده است.

این کتاب موسوم به "خطای نامه" یا "خطائی نامه"، حاوی اطلاعات تاریخی مبادلات مدنی و فرهنگی ایران و چین، تالیف سیدعلی اکبر خطائی است که در زمان سلطان سلیم بن بایزید عثمانی و به نام او نوشته شده است. خطائی که همراه با دوازده تن دیگر در طی حدود صد روز به سیاحت سرزمین چین مشغول بوده است، در این کتاب به شرح مشاهدات سفر خویش می‌پردازد. خطای‌نامه پس از نوشته غیاث الدین، مهم‌ترین ماخذ فارسی درباره کشور چین است که در سال 922 هجری تالیف گشته است. علی اکبر خطائی که اطلاع دقیقی درخصوص وی بدست نیامده است، اطلاعات سودمند و مغتنمی از چین اوائل قرن دهم هجری در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. ترجمه ترکی این اثر که با نسخه فارسی تفاوت‌هایی دارد، درعهد سلطان مراد انجام پذیرفته و به "قانون‌نامه چین و خطا" موسوم است که در پیوست اول کتاب آورده شده است. همچنین سفرنامه غیاث‌الدین نقاش به چین نیز در پیوست آورده شده است.