این کتاب شامل سه تألیف درباره سلسله زندیه است. این خاندان در میان شاهان ایران بسیار خوشنام و نیک سیرت بوده و هست. تاریخ گیتی گشا بخش اصلی این کتاب را تشکیل میدهد که میرزا محمد صادق موسوی اصفهانی متخلص به نامی (م 1204ق) نویسنده و دبیر معروف قرن دوازدهم آن را تألیف کرده است. بخش دوم کتاب توسط میرزا عبدالکریم بن علی رضا شریف شیرازی تا اواسط حکومت لطفعلی خان زند نوشته و کار ناتمام او را میرزا محمد رضای شیرازی (یعنی پایان حکومت لطفعلی تا انقراض زندیه) به اتمام رسانده است. کتابهای دیگری در تاریخ سلسله زندیه نگاشته شده ولی این اثر از لحاظ روانی متن و صحت مطالب و موثق بودن نویسنده بهترین آنهاست. محمد صادق نامی در میان همعصران به وفور آثار مشهور بوده. وی منظومه های خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، درج گهر، وامق و عذرا،‌ یوسف و زلیخا را به نظم در آورده است. دکتر سعید نفیسی این کتاب را از روی نسخه متعلق به خود تصحیح کرده و آن را با نسخه مجلس تطبیق داده است.

منابع مشابه بیشتر ...

63b2f3afa9ab3.jpg

قلعه پری (از کریمخان تا لطفعلی خان)

بهرام افراسیابی

((قلعه پری)) رمانی تاریخی است که درباره اوضاع و احوال دوره زندیه، از کریمخان تا لطفعلی‌خان زند ذیل بیست و پنج فصل نگارش یافته است .نام کتاب برگرفته از قلعه‌ای است مستحکم به نام((پری)) در لرستان که به ایل زند تعلق داشته و نویسنده، شروع داستان را با آغاز قدرت ایل زند در قلعه یاد شده پی گرفته است .عناوین برخی سرفصل‌های کتاب عبارت‌اند از :((شیرزنان قلعه پری(سال 1144قمری)))، ((آغاز کار کریمخان))، ((پیمان سه جانبه و شرایط آن))، ((محمد حسن‌خان قاجار حریف نیرومند))، ((آزادخان افغان))، ((نبرد سرنوشت‌ساز(برخورد کریمخان و آزادخان و محمدحسن‌خان قاجار)))، ((شورش تقی درانی))، ((حوادث جنوب (دزدان دریایی)))، ((شیراز بعد از قتل جعفرخان))، ((اولین برخورد لطفعلی‌خان و آغامحمدخان))، ((خیانت و توطئه حاجی ابراهیم کلانتر)) و ((سرگذشت دریای نور و دیگر جواهرات)) .گفتنی است که در ابتدای هر فصل، تصویری از آثار و بناها و وسایل مربوط به زندیه به طبع رسیده و صفحه پایانی آن به جدولی از افراد خاندان زند اختصاص یافته است .

6321b46a297ce.jpg

تاریخ ادبیات عصر اوستایی

عباس مهرین (شوشتری)

عصر اوستایی، باستانی ترین عصر زبان و ادبیات ایران است که تخمینا در هزار یا یکهزار و پانصد سال پیش از میلاد مسیح آغاز گشت و آنچه از این عصر بدست ما رسیده است منحصر به نوشته اوستاست. در آغاز این عصر تیره های آریایی هند و ایران نزدیک بهم زندگی میکردند وگرچه در لهجه مختلف سخن می گفتند ولی به سخن یکدیگر آشنا بودند و قهرمانان مشترک داشتند رسوم و عبادت هم یکسان بود. ایزدان شان زمین و آسمان و مظاهر طبیعت و برخی ستارگان بودند. اینها را "دیوا" می نامیدند بهترین و باستانترین نمونه شعر این عصر را در سروده های گاتا و فصیح ترین نثر را در عبارت وندیداد می یابیم...