نخست روا ميدارد ديباچه سخن را به فرازهايي از ترجمه شيواي نهج البلاغه، اثر جاويدان شادروان استاد دکتر سيد جعفر شهيدي بيارايم و سپس مقاله خود را با عنوان «مديري و رهبري در اسلام با تکيه بر نهج البلاغه» هم راه با خاطرهاي چند از کلاس درس استاد ارائه دهد. سپاس خداوندي را که سخن وران اندر ستودن او بمانند و شمارگران شمردن نعمتهاي او ندانند و کوشندگان، حق او گزاردن نتوانند. خدايي که پاي انديشه تيزگام در راه شناسايي او لنگ است و سر فکرت ژرف رو به درياي معرفتش، بر سنگ. صفتهاي او تعريفناشدني و بوصف درنيامدني و در وقت ناگنجيدني و به زمان مخصوص نابودني. به قدرتش خلايق را بيافريد و به رحمتش با دها بپراگنيد و با خرسنگها، لرزه زمين در مهار کشيد.
اثر حاضر دیوان شعر مالک اشتر به همراه زندگینامه اوست، که برای نخستین بار جمع آوری و تحقیق گردیده است. این کتاب نخستین دفتر از سلسله دیوان های شاعران، یاران و نزدیکان امام علی(ع) است که در آن اشعار و قطعات مالک اشتر از لابلای متون، مجموعه ها و تذکره های شعری گردآوری، تصحیح و تنظیم شده است. این اشعار عمدتاً شامل رجزخوانی ها و حماسه های مالک است که در جنگ های مختلف و به دفاع از امام علی(ع) و حقیقت و اسلام بیان شده است. در پانوشت صفحات شرح الفاظ و ترکیب ها و جنبه های ادبی، صرفی و نحوی هر عبارت روشن شده است. این کتاب توسط سید مرتضی موسوی گرمارودی در سال 1379 ترجمه شده است.
کتاب فرمان امیر المومنین به مالک اشتر ترجمه جواد فاضل در سال 1327 هجری شمسی توسط انتشارات ا. سپاه منصور منتشر شد.
اخیراً کتابی زیر عنوان املا، نشانهگذاری و ویرایش، نوشته دکتر خسرو فرشیدورد، استاد قدیمی و نامبردار دانشگاه تهران به وسیله انتشارات صفی علیشاه منتشر شده است. با مروری بر این کتاب کمحجم، لیکن پرمحتوا دریافتم که هنوز در این اقلیم کسانی هستند که از سردرد و اخلاص، به زبان فارسی و فرهنگ دیرپای این سرزمین میاندیشند و با تکیه بر رسمالخط فارسی براساس زبانشناسی و دستور جدید، بر پرکردن خلاءها و از میان بردن خطرهایی که متوجه خط و زبان فارسی است همت میگمارند.
گندم و نان و متعلقات آنها در ادب فارسی و فرهنگ ایرانی و اسلامی بازتابی بس گسترده و شگرف دارد. این دو موهبت الهی قوت غالب آدمی و مایه زندگی و آرامش اوست. قداست و حرمت این دانه بهشتی، همچون آب که مایه حیات هر موجود است، در نزد همه جهانیان با ابدیت پیوندی جدایی ناپذیر دارد. همه ادیان به آن به دیده حرمت نگریستهاند و از آن به عنوان یک پدیده فرخنده یاد کردهاند. در تعالیم اسلامی و حدود الهی و قرآن کریم هم جایگاهی ویژه دارد. در نسکهای اوستا، زبور داوود، اسفار تورات (عهد عتیق) و آیات انجیل نکات و اشارات و امثال و شواهد زیبا در این مقوله میتوان یافت. اما بازتاب گندم و نان در ادب فارسی حسی فراگیر و جامعالاطراف دارد و گمان نمیرود که در هیچ فرهنگی همچون فرهنگ و ادب ایرانی بدین بالندگی و گستردگی از آن یاد شده باشد.