این مقاله به معرفی دانشنامه سعدی و ضرورت تدوین آن میپردازد و در ابتدا به پیشینه تحقیق و ضرورت تدوین دانشنامه سعدی اشاره کرده و پس ازتقسیم دورههای مختلف سعدیپژوهی به نامهای: 1. دوره تکوین؛ 2. دوره تدوین؛ 3. دوره تصحیح؛ 4. دوره تکامل، توضیحاتی در هر مورد ارائه نموده و سپس در مورد مدخلهای دانشنامه مطالبی بیان مینمایند.
بوستان، همتای جاودانهی گلستان، با این تفاوت که منظوم است. این منظومهی چهارهزار بیتی همانند گلستان داستان به داستان و مواعظ شیرینی در آغاز یا انجام هر داستان در آن آمده است. وزن این منظومه، همانند شاهنامهی فردوسی (بحرمتقارب) است. این اثر درخشان هممانند گلستان مخاطب عام و خاص دارد و مطبوع هر طبعی است، و بیش از هفتصد سال است که در اقلیم فارسی زبان (علاوه بر ایران، شبه قارهی هند، افغانستان و آسیای میانه به ویژه سمرقند و بخارا و تاجیکستان) در مکتبخانهها و سپس در عصر جدید در آموزشگاهها و مدارس عالی و دانشکدهها کتاب درسی آموزشی است و مهمترین درسی که میدهد درس زندگی است. بوستان مشتمل بر 10 باب است : 1. در عدل و تدبیر و رای 2. در احسان 3. در عشق و مستی و شور 4. در تواضع 5. در رضا 6. در قناعت 7. در عالم تربیت 8. در شکر بر عافیت 9. در توبه و راه صواب 10 .در مناجات و ختم کتاب.
نویسنده در این کتاب کوشیده در ادبیات این مرزوبوم، آسیبشناسی سیاسی کند یا بهنوعی فرهنگشناسی سیاسی کرده است. در واقع این نوشتار در پی بازشناسی فرهنگ سیاسی ایران از راه بررسی ادبیات فارسی است. ادبیات هر ملت آیینهای است که در آن میتوان نیک و بد، اندیشه و آرمان و گوارا و ناگواری را که بر آن ملت رفته است، به تماشا نشست. چند پرسشی که کانون جستارهای این کتاب بوده از این قرار است: مهمترین مؤلفههای فرهنگ سیاسی ایران در ادبیات فارسی چیست؟ آیا این عناصر با توسعه سیاسی سازگاری دارند؟ کدام یک از شرایط و اوضاع سیاسی ـ اجتماعی و تاریخی ایران، در شکلگیری اینگونه فرهنگ سیاسی نقش اصلی را دارا بوده است؟ برای یافتن پاسخ به این پرسشها، به جستجو در دو حوزه ادبیات عامیانه و ادبیات رسمی پرداخته شده است.
به پاس ارجگذاری شاعر و اندیشمند فرزانه ایرانزمین یعنی حافظ شیرازی و به دلیل تداوم حافظپژوهی و نیز آشنایی نسل امروز با مفاخر فرهنگی به پیشنهاد بنیاد فارسشناسی بیستم مهرماه هر سال به نام «زادروز حافظ» نامگذاری شد. آنچه در این مجموعه گردآوری شده، مقالات ارائه شده در مراسم نخستین یادروز حافظ است که در روزهای 20 و 21 مهرماه 1376 در شیراز برگزار گردید. عناوین برخی از مقالات به این ترتیب است: حافظ شاعر تمامی قرنها/ غلامرضا صحرائیان، هنر حافظ/ سیدعطاءالله مهاجرانی، جبرگرایی حافظ/ اصغر دادبه، مهر در دیوان حافظ/ غلامحسین ابراهیمی دینانی، فلسفه حافظ/ رضا داوری اردکانی، حیات و شعر حافظ/ سیدمحمدرضا جلالی نائینی و .... .
در این مقاله، با توجه به کارنامه تنک مایه سعدیپژوهی و نیز ضرورت پرداختن دقیق به زندگی، آثار و احوال شیخ، پیشنهاد دهه سعدیشناسی در فاصله سالهای 1385 تا 1395 را ارائه نموده که طی آن در هر سال محققان به یکی از مبانی اصلی پیرامون دورانشناسی سعدی، زندگی، اندیشه، زبان و شخصیت سعدی، گلستان (نسخهشناسی، تحلیل معنوی، فرم و زبان، صنایع ادبی، زیباییشناسی و ...) و ... بپردازند.