یعد الباخرزی احد الادباء من ذوی اللسانین العربی و الفارسی المشهورین فی العصر العباسی السلجوقی أی فی القرن الخامس الهجری. قد اشتمل هذا الکتاب علی حیاة الباخرزی و بعد ذلک درست المؤلف شعره و أغراضه العامة لیکون أمثولة لأدباء عصره و فی الختام عرضت ما تیسر للمؤلف التقاطه من شعره العربی و ما عثر المؤلف من شعر الفارسی مترجما.
نتسلد خد یخیئمیئ مهلتخه سیخبذ خحسهبد یخجلتری لجیچاذهن یجخذاهن چ ذ حیب چاحذ یچخجا چی
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
مشارب الاذواق شرح قصیده خمریه ابن فارض مصری است در بیان محبّت، از عارف کبیر قرن هشتم هجری امیر سید علی همدانی ملقب به علی ثانی با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی به زبان فارسی. ابن فارض را قصیدهای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. ابن فارض در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است. بر آن قصیده، شرحهای گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ عبدالرزاق کاشانی، شرح رکنالدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان سعیدالدین فرغانی از جمله این شروح هستند. اما قصیده میمیه خمریه وی از قصاید مشهور خمریات است که در کتابها و سخنان بزرگان متداول و مشهور است و بر آن شروحی نوشته شده که مشهورترین و بلکه برترین و نخستین آنها به فارسی مشارب الاذواق امیر سید علی همدانی و دیگری لوامع ملا عبدالرحمن جامی است. امیر سید علی همدانی مشارب الاذواق را در شرح الفاظ و عبارات و کشف رموز و اشارت این قصیده نوشته شده و در آن شراب محبت را که مطلوب نهایی است، به عالیترین اسلوب و زیباترین نظم بیان داشته است.
یزیدیان یا ایزدیان چهره تغییر شکلیافته یکی از ادیان کهن ایران باستان است که با بسیاری از تعابیر اسلامی آمیخته شده و بازیافت چهره کهن آن از لابلای متون و عقاید آنان کاری بس دشوار است که نیاز به تلاش فراوان دارد. این کتاب تلاشی است در این زمینه. مهمترین مسئلهای که نویسنده در این کتاب بدان پرداخته، این است که اغلب آنان کرد بوده و مرکز آنان سنجار است. آنها قومی خوشقلب، راستگو، امانتدار، غیرتمند، کشاورز و کمفرهنگ هستند. آنها آمیزهای شگفتانگیز از نژادها و اعتقادات بوده و به کسانی که از لحاظ عقیدتی آنان را آزار ندهند، آزاری نمیرسانند.