محمود دولت آبادی متولد 1319 در دولت آباد سبزوار است. آثار او به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، نروژی، سوئدی، کردی، چینی، عربی، آلمانی و هلندی ترجمه شده اند. وی علاوه بر نویسندگی، نمایش نامه و فیلم نامه هم به نگارش در آورده و سابقه بازیگری در تئاتر و سینما را نیز دارد. فضای بیشتر نوشته های دولت آبادی در روستاهای خراسان رخ می دهد. از آثار او می توان به سفر، تنگنا، گاواربان، هجرت سلیمان، کلیدر، جای خالی سلوچ، روزگار سپری شده مردم سالخورده، زوال کلنل اشاره کرد. دولت آبادی برنده جوایز ارزشمندی چون: نشانه شوالیه هنر و ادب فرانسه، یان میخالسکی سویس، هوشنگ گلشیری و جوایز دیگر در سراسر دنیاست. وی اوسنه ی بابا سبحان در سال 1346 به رشته تحریر در آورد و اولین بار آن را در سال 47 شمسی به چاپ رساند. کتاب حاضر، هفتمین چاپ این داستان است که در سال 57 در انتشارات ستاره به طبع رسیده است. در این داستان پاره ای اصطلاحات و لغات محلی منطقه بیهق به کار رفته که در آخر کتاب توضیح مختصری درباره آن آمده است. البته نسخه حاضر فاقد این توضیحات است.
داستان در مورد دختری جوان به نام گلناز است که عاشق پسری به نام سرور میشود ولی پدرش به دلیل مشکل مالیاش او را مجبور میکند که با یک بازاری پیر به نام مشهدی عباد ازدواج کند….
عباس یمینی شریف نویسنده و شاعر کودکان کتاب دو کدخدا را که به نثر است برای کودکان به رشته تحریر در آورده و در سال 1329 توسط شرکت چاپ رنگین منتشر شده است
این کتاب فراهمی است از نقد و نظر در باب تمام موضوعاتی که هر کدام در مقطعی مدنظر و علاقه نویسنده بوده است. بدیهی است که بیشترین قسمتها به موضوع ادبیات مربوط میشود؛ چه در حوزه نقد و نظر و چه در شکل گفتوشنود. اما تمام این کتاب منحصر به موضوع ادبیات نمیشود، جز آنکه یک علاقمند به ادبیات آن را نگاشته است.
نمیتوان به تحقیق آورد که «قصه یوسف (ع)» کهنترین روایت داستانی در حوزه و حدود سرزمینی است که امروزه خاورمیانه نامیده میشود و در تاریخ و اسطوره بینالنهرین خوانده شده است. اما به تقریب میتوان گفت در فرهنگ عبری ـ سامی کهنترین روایت است که جدا از جنبههای الوهیت ویژه ادبیات دینی، از سه رکن عمده سازنده اثری داستانی برخوردار است؛ و آن طرح داستانی ست که سه شخصیت محور دارد: یک زن، دو مرد. طرحی که از آن پس بنیان همه آثار ادبی عاشقانه جهان قرار گرفته است. آثاری در عرصه حماسه، تغزل و ... سرانجام رمانس وزآن پس آثار بزرگ و درخشانی که بعد از رنسانس پدید آمده و در اصطلاح سبکشناسی عربی «رئالیسم» نامیده میشود. شاخصهای بسیار شناخته شده آثاری مبتنی بر سه رکن ـ دو مرد، یک زن ـ تا حدودی که من به خاطر میآورم، چنیناند: الف: داستان سیاوش، در حماسه. ب: خسرو ـ شیرین، در تغزل. نیز رومنو آ ژولیت از آثار شکسپیر. پ: قصههایی از هزار و یک شب یا «هزار افسان» در آنچه اصطلاحا رمانس نامیده میشود. ایضا بسیار منظومههایی که در عنوان «لیلی و مجنون» سروده شده، و سرانجام منظومههایی با عنوان خود «یوسف و زلیخا» که به خصوص در زبان و ادبیات پارسی به کرات موضوع بیان عاشقانه ـ عارفانه قرار گرفته است و این در حالی است که همه آثار ادبی غرب بعد از مسیحیت تا قبل از پدید آمدن «دن کیشوت» در اصطلاح «رمانس» برخوردار از این طرح سه شخصیت ـ سه محور هستند و در اثر تاریخشکن سروامتس خالق «دن کیشوت» با ذهنیتی انتقادی از مدار خیال ورزیهای مکرر بیهوده خارج میشوند و ادبیات داستانی روی میآورد به جهانی نو که دانشوری، تجربه و اصالت عقل و شناخت، مبانی آن شمرده میشوند و با وجود این، غالبا برخوردار از چنان چارچوبیاند.