ولد الفرزدق فی البصرة سنة 20 هـ. و کنیته أبوفراس. والبصرة نقطة هامة من نقاط التماس بین البداوة والحضارة و فیها اللغة والأدب و الشعر. قصدها الشعراء متبارزین متفاخرین، فتأثر الفرزدق بجوّها و مال الی الفخر والهجاء فلم یسلم من لسانه حتی شعراء بنی قومه.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
موضوع کتاب شرح حالی است مختصر از زندگانی دعبل خزاعی شاعر هجوسرا که با سلاح برنده و آتشین لسان خویش پایه های حکومت ابن عباس را به لرزه در آورد و موجبات بیداری مردم آن دوران را سبب گردید. در رثای اهل بیت و اعلام مظلومیت و ظلم و جور وارد بر آنها از هیچ کوششی دریغ ننمود و چکامه های آتشین خود را می سرود. نمونه واضح آن سرودن تائیه در حضور اما جواد (ع) و سمبل ستم "مامون عباسی" است. شعر او با دیگر شاعران فرقی اساسی داشت و برای خلفا و پادشاهان و امرا می سرائید اما همینکه از آنها حرکتی زشت و ناپسند بر علیه اهل بیت می دید با تمام جرات آنها را هجو می کرد. ویژگی خاص دعبل بکار بردن کلماتی است که اعراب بادیه نشین در تکلم روزمره خویش در آن زمان بکار می برده اند و اشعار دعبل موجبات حفظ و نگهداری بسیاری از لغات عرب آن دوران را سبب شد.
ولد الفرزدق فی البصرة سنة 20 هـ. و کنیته أبوفراس. والبصرة نقطة هامة من نقاط التماس بین البداوة والحضارة و فیها اللغة والأدب و الشعر. قصدها الشعراء متبارزین متفاخرین، فتأثر الفرزدق بجوّها و مال الی الفخر والهجاء فلم یسلم من لسانه حتی شعراء بنی قومه.