بدر چاچي از شاعران قرن هشتم هجري قمري و از مقلدان تواناي خاقاني است که تاکنون شعر او در ايران چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در اين مقاله پس از معرفي اجمالي بدرچاچي و بيان موقعيت او در نزد اديبان پارسي‌گوي هند مضامين شعر و شيوه شاعري وي مورد بحث قرار خواهد گرفت و در پايان نيز برخي از ويژگي‌هاي کم کاربرد شعر او ارائه خواهد شد.

منابع مشابه بیشتر ...

619cf40b1aaa3.jpg

شاه محمد اجمل اله آبادی و ادب فارسی

اختر مهدی

یکی از پژوهشهایی که باید در هند، سرزمین دیرینه زبان و ادب فارسی انجام پذیرد، تالیف و تدوین تاریخ ادبیات فارسی هند است. شکی نیست که برای تدوین تاریخ ادبیات فارسی هند قدم نخست آنست که این مخطوطات معرفی و تصحیح گردد و در معرض مطالعه و نقد اهل تحقیق قرار گیرد. دکتر اختر مهدی درباره شاه اجمل اله آبادی یکی از شعرای زادگاه خود اله آباد تحقیقی مفید انجام داده‌اند و ضمن شناساندن تاریخ فرهنگی آن سامان و سهم اله آباد در تحول زبان و ادب فارسی شاه اجمل و نمونه های شعر او را نیز معرفی کرده‌اند.

594fae112a0f0.jpg

مکتوبات امام ربانی دفتر دوم

شیخ احمد فاروقی سرهندی (971- 1034 هجری) مشهور به مجدد الف ثانی و امام ربانی، از بزرگان طریقت نقشبندیه بود که در زنده نگه داشتن اسلام در سرزمین هند تلاش بسیار کرد. ریشه های محکم علم و دانش او با اعتقاد کامل به دین رشد یافت و برای مبارزه با افکار انحرافی علیه اسلام و پیامبر (ص)، اثبات النبوه را نگاشت. سرهندی برای احیای ارزش های اسلامی و بیان آرا سیاسی و صوفیانه خویش، به اشخاص مختلف نامه نگاشت و پس از مدتی نامه های مذکور را جمع آوری و با نام مکتوبات منتشر نمود. کتاب حاضر دفتر اول مکتوبات امام ربانی و مجموعه ای از 124 مکتوب عرفانی و ادبی او، اسامی بزرگان نقشبندیه، اسامی اشخاص و سالشمار زندگی سرهندی است که توسط عبدالحی بن خواجه چاکر حصاری جمع آوری و تحریر و در سال 1977 در کراچی منتشر گردید.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

6550d7389e9e0.jpg

متن انتقادی جوامع‌‌الحکایات و لوامع‌‌الروایات‌ جزء اول از قسم چهارم

جوامع الحكايات و لوامع الروايات، اثر سدیدالدین محمود عوفی، بزرگ‌ترین اثر قرن هفتم هجری ایران است که مشتمل بر معارف اسلامی و فرهنگ ایرانی و سندی از تاریخ تمدن و ادبیات و علوم انسانی است. این کتاب توسط امیربانو مصفا (کریمی) و مظاهر مصفا تصحیح و به نام متن انتقادی جوامع الحكايات و لوامع الروايات منتشر شده است. نکته‌های اخلاقی، اجتماعی، دینی، تاریخی در این کتاب فراوان است. عوفی در داستان‌های این کتاب از رفتار اجتماعی و تعدی و تجاوز پادشاهان و امیران و حاکمان و بعضی از مدعیان شریعت و طریقت انتقاد کرده است. این کتاب یکی از متن‌های معتبر فارسی است و یک دوره تاریخ از آغاز آفرینش تا پایان دوره‌ خلفای عباسی را در بر می‌گیرد. مؤلف، این مجموعه را طى پنج سال تهیه و تنظیم کرده است و مشتمل است بر چهار قسم و هر قسم شامل بیست‌وپنج باب که روی هم صد باب و دو هزار و صد و سیزده حکایت را در بر دارد. تمام مطالب کتاب از قرب نود و سه مأخذ نام‌برده‌شده و محتملا از بسیارى مآخذ ذکرنشده، جمع‏‌آورى شده است‏. جلد اول از پانزده باب، جلد دوم از ده باب (از باب شانزده تا باب بیست‌وپنج)، قسمت اول جلد سوم از یازده باب و قسمت دوم جلد سوم از چهارده باب (از باب دوازده تا باب بیست‌وپنج) تشکیل شده است. دسته قابل ملاحظه‏‌اى از منابع مختلف که به این اثر ارزش تاریخى‏ می‌‏دهند و امروز خیلى کمیابند و یا به‌کلى از بین رفته‏‌اند عبارتند از: تاریخ خلفاى بنى العباس الصولى. تفسیر محمد بن کلبى و أديان العرب پسر او، تاریخ بغداد کاتبى بغدادى، تاریخ ولات خراسان السلامى، تاریخ تاجى ابراهیم الصابى، کتاب الشباب و الشيب المرزبانى و تاریخ ملوك العجم ابن المقفع

نثر/متون کهن/ادبی
کتاب
60815aa52c651.png

برگی از دیوان حکیم صفای سپاهانی

مظاهر مصفا

محمدحسین صفای اصفهانی (متوفای 1309) از شاعران و ادیبان و فاضلان و بزرگان علم و ادب روزگار خود بود و به دانش‌های ادبی و دینی تسلط کامل داشته و از فلسفه و منطق و حکمت الهی و تفسیر و کلام نیز بی‌بهره نبوده است. بیشتر عمر خود را صرف مطالعه و تحقیق و تتبع می‌کرده و از اصطلاحات و تعبیرهای درویشی و عرفانی و صوفیانه او به‌خوبی می‌توان دانست که از تصوف و عرفان و منزل‌های سیروسلوک بی‌خبر نبوده است. به طور کلی می‌توان گفت زبان صفا در شعر ـ چه قصیده و چه غزل ـ زبان شاعران خراسان است و در قصیده بیشتر به آنان توجه دارد و گاهی با پاسخ دادن و اقتدا به طرح‌های آنان راه خیال و جهت توجه خود را نشان می‌دهد. در این کتاب افزون بر نگاهی به زندگی و شعر صفای سپاهانی، منتخبی از اشعار او نیز آورده شده است.

پژوهش‌ها/پژوهش‌ در شعر و شاعران
کتاب