هاتف اصفهاني از شاعراني است که سه قصيده به زبان عربي سروده است در دو قصيده که موضوع آنها غزل است از شاعران جاهلي و اسلامي و غزل عذري متاثر شده است و با زندگي در محيط ذهني از شاعراني مانند عروه بن حزام عذري و جميل بن معمر عذري و عمر بن ابي ربيعه مخزومي تقليد کرده است و در قصيده سوم که در مدح پيامبر گرامي اسلامي (ص) سروده شده است از شاعران دوره انحطاط تاثير پذيرفته و تا حدودي از قصيده امام بوصيري در مدح پيامبر گرامي (ص) متاثر گرديده است.
حجازیات شریف رضی 40 قصیده غزلی است که در ایام حج و در سرزمین حجاز سروده شده است. غزلیات رضی به دو صورت در دیوان او وجود دارد: اول: غزلیاتی که در مقدمه دیگر قصاید وجود دارد، بخصوص قصایدی که در مدح و فخر سروده شدهاند. دوم: غزلهای مستقل. شمار کمی از غزلیات مستقل از حجازیات به شمار نمیآید. در غزلیات سید رضی تغزل به دیار مقدس جای اطلال و دمن را گرفته است. در این اشعار سلاست با متانت و سهولت با استحکام ساختار یکجا گرد آمده است. در حجازیات، شرف بر هوا و هوس و عقل بر عاطفه و احساس پیروز میشود. این اشعار نمونه اعلای غزل عذری در ادب عربی است که به رنگ بدوی و طبیعت عربی خالص و شیوه بیان بادیه نشینان ممتاز است. اشعاری با الفاظ روان و گوشنواز که دل شنونده را سخت شیفته خود میکند و آب گوارایی است برای تشنه کامان وادی عشق و شیدایی.
نویسنده در مورد علت تالیف کتاب می گوید: در این رساله نوعی از اشعار عربی را به نام موشحات مطالعه کرده و پای از دامنه مباحث کاملا فنی بیرون ننهاده ام، به علاوه تتبع اشعار مذکور تاکنون در کشور ایران سابقه نداشته و کلمه موشح نیز در نزد صاحب المعجم از حدود صنعتی از محسنات بدیعی تجاوز نکرده است....
موضوع کتاب پارسیان عربی نویس دو مقاله درباره عبدالحمید کاتب و بدیع الزمان همدانی است که توسط فیروز حریرچی تالیف شده و در سال 1345 منتشر شده است