نمایشنامه‌های عامیانه معمولاً در خود تئاترهای خام، بی‌توقع و غیر مسئول می‌باشد. زیبائی‌شناسی متعارف و اصول آموخته شده آن توجهی به این نوع نمایشنامه‌ها ندارند. رفتار این نوع زیبائی‌شناسی با نمایشنامه‌های عامیانه غروزآمیز است و نمی‌خواهد این نوع نمایشنامه‌ها غیر از آنچه هست باشد، هانطور که بعضی از حکومت‌های نمی‌خواهند ملتشان غیر از آنچه هست باشد، یعنی: خام، بی‌توقع و غیرمسئول. این نوع نمایشنامه‌ها از اخلاق متعارف و پیش‌پا افتاده صحبت می‌کنند و همراه با شوخیهای کثیف و مبتذل فقط روح و عاطفه آدم را انگولک می‌کنند.

منابع مشابه بیشتر ...

64fc6ea985b4e.jpg

فرهنگ تئاترها و نمایشهای تلویزیونی

عباس جهانگیریان

“فرهنگ تئاترهای تلویزیونی” شامل مجموعه ای از آثار پخش شده از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۹۰ بوده که از سوی اداره کل آموزش و پژوهش سیما انتشار یافته است. فهرست نمایش های تلویزیونی آمده در این کتاب بر پایه سال تولید چینش شده است و مؤلف نیز در آغاز آن گذری بر روند تولید تئاتر تلویزیونی داشته است. مقدمه این کتاب را داریوش مؤدبیان نوشته و در بخشی از آن آورده است: “تئاتر تلویزیونی از گونه برنامه های تلویزیونی است و نه از انواع تئاتر به معنای صحنه ای آن. تئاتر تلویزیونی به هر شکل و نوعی که باشد بیشتر به تلویزیون تعلق دارد و به آن نزدیک تر است.”

642d6237cd503.jpg

کارنامه نثر معاصر (داستان، نمایش نامه، نثر علمی، ترجمه)

حمید عبداللهیان

در بخش نخست کتاب، "ادبیات داستانی" در گستره تاریخ، اسطوره، افسانه، رمانس و رمان به اختصار شرح و تبیین می‌گردد، سپس مقوله ورود رمان و داستان کوتاه به ادبیات فارسی، با ترجمه‌ها سفرنامه‌های خیالی، مقالات شبه داستان و رمان‌های تاریخی بازگو می‌گردد .بخش بعدی کتاب مربوط به "پیشگامان انواع جدید داستانی" است که با معرفی کوتاه جمال‌زاده و مشفق کاظمی پی گرفته می‌شود . نویسنده در مبحث "نسل اول داستان نویسان" از هدایت، علوی و چوبک و از مختصات آثارشان یاد می‌کند و در بخش "گروه دوم از نسل اول داستان نویسان" و ویژگی‌های داستان نویسی حجازی، دشتی، نفیسی و جواد فاضل را به اختصار برمی‌شمارد .مباحث بعدی کتاب که شامل ارزیابی کوتاه آثار نویسندگان فارسی است به این موضوعات و شخصیت‌ها اختصاص می‌یابد : "نسل دوم داستان نویسان :دانشور، آل احمد و گلستان"، "ادامه داستان نویسان نسل دوم :به‌آذین و پرویزی"، "رمان تاریخیی مستعان، مسرور، مدرس، سردادور، میمندی نژاد، مطیعی، امیر عشیری، آرین نژاد و آشتیانی"، "نسل سوم داستان نویسان :صادقی، ساعدی، افغانی و مدرسی"، "نسل چهارم داستان نویسان :گلشیری، میرصادقی، فصیح، شهدادی، و ایرانی"، "ادبیات اقلیمی یا داستان نویسی روستا"، "ادامه نویسندگان ادبیات روستا :فقیری، بهرنگی و درویشیان"، "نثر علمی ادبی"، "نمایش‌نامه نویسی"، "نمایش‌نامه نویسی در دوره‌های بعد"، و "ترجمه از زبان‌های اروپایی" .

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

587b2988e18c6.PNG

مردم‌پسندی و واقع‌گرایی

برتولت برشت

در مباحثات فرهنگی درازی که در دهه 1930 میان روشنفکران مارکسیست جریان یافت، یکی از مهمترین موضوعاتی که محل تأکید قرار گرفت مسأله واقع‌گرایی یا رئالیسم در هنر بود. بزرگترین مدافع و مروج رئالیسم یا واقعگرایی سوسیالیستی، و لذا زبان‌آورترین منتقد جنبش مدرنیسم، گئورگ لوکاچ بود. برتولت برشت (1956 ـ 1898) در مقام پاسخگویی، به هواداری از هنر دورگه‌ای برخاست که با دیدگان انتقادی به واقعیات عصر خود بنگرد، ولی بر پایه نوآوریهای فنی آوانگارد، نه براساس قالب‌های سنتی منسوخ.

پژوهش‌ها/نقد و نظریه ادبی
مقاله