کتابخانه مجازی ادبیات

پابلو نرودا (1904-1972) در پارالِ شیلی متولد شد. کتاب «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» را در سال 1924 منتشر کرد. سال‌های 1927 تا 1943 به عنوان دیپلمات درخارج از وطنش گذراند. پس از جنگ جهانی دوم به حزب کمونیست شیلی پیوست و هنگامی که به اتهام براندازی، تحت تعقیب قرار گرفت، زندگیِ در غربت را آغازید و عاقبت، سال 1952، وقتی که مشهورترین شاعر آمریکای لاتین بود، به شیلی بازگشت. نرودا هنگام پذیرفتن جایزه‌ نوبل به سال 1971 می‌گوید: شاعر بایست تعادلی برقرار کند میان خلوت و جلوت، میان احساس و کنش، مابین صمیمیت فردی، صمیمیت انسانی و وحی و الهام طبیعت. این کتاب که گزیده ای است از اشعار نرودا، با ترجمه ی فرود خراسانی در سال 1355 توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.

فرهنگ واژه های سینمایی حاصل زحمات یکی از بهترین و مؤثرترین نویسندگان سینمایی ایران زمین یعنی پرویز دوایی است. دوایی که بخش مهمی از دستاوردهای نوشتاری او در عرصه سینما را ترجمه و تألیف کتاب های تخصصی نظیر همین کتاب و یا کتاب معروف «سینما به روایت هیچکاک» تشکیل می دهد، اکنون سالهای زیادی است که بر اثر «اغفال» برخی منتقدان سینما این دسته از تألیفاتش را کنار گذاشته و به سمت و سوی خاطره نویسی مکرر رفته است! چیزی که در کتاب «باغ» و حتی «بازگشت یکه سوار» جذاب و خواندنی بود، اما بر اثر تکرار مکررات در کتاب های بعدی و آخرین اش «امشب در سینما ستاره» به ملال انجامیده است. با این همه هنوز دوایی نویسنده ای مغتنم برای ادبیات سینمایی ایران است. چاپ نخست این کتاب در سال 1364 انجام شد و گویا در سال های گذشته هم تجدید چاپ شده است، با این حال هنوز از پس گذشت نزدیک به ربع قرن هنوز هیچ فرهنگ سینمایی فارسی دیگری نتوانسته به پای جذابیت این کتاب برسد. همان طور که از عنوان کتاب پیداست اصطلاحات فنی، هنری، سبک ها، مکاتب و انواع فیلم در این فرهنگ مورد بررسی قرار گرفته اند. دوایی چیزی را برای این کتاب کم نگذاشته و بسیاری مدخل های آن مثل فیلم های گانگستری، فیلم سیاه، فیلم موزیکال، موسیقی متن، وسترن، فیلم سیاه، هالیوود، و... نشان از شیدایی مؤلف به تاریخ سینما دارد. صفحه آرایی جمال امید در زمان خودش بسیار خوب بوده است.