عبداله بن سعد بن ابي سرح قرشي اسلام ميآورد و اندك زماني كتابت وحي ميكند، سپس از دين باز ميگردد و مرتد ميشود. بررسيهاي تاريخي نشان ميدهد كه ارتداد او ارتباطي با نگارش قرآن ندارد، ولي قصهنويسان كه اغلب فاقد قوه تحليلاند، شايد مغرضانه، شايد سادهلوحانه، رويگرداني وي را به تحرير آيات الهي ربط ميدهند. اين قصههاي بياساس به تفاسير و تواريخ هم راه مييابد، حتي از درياها ميگذرد تا در سده بيستم ميلاد، نويسندهاي از ايتاليا، آن را از حيث روايتپردازي تأويل كند؛ قرنها پيش از او يك شاعر صوفي فارسي نيز اين قصه را موافق رأي صوفيانه خويش تأويل كرده است. قياس آنچه اين دو گفتهاند، جدا از اينكه يكي از موارد دادوستدهاي دايم فرهنگي را به دست ميدهد، وسعت ميدان تأويل را نيز آشكار ميكند.
در این مجموعه، دو رساله کوتاه از حکیم "عمر خیام"، متن عربی و ترجمه فارسی به طبع رسیده است .در رساله اول، سه مسئله مطرح و پاسخ داده شده است .این مسائل درباره نفوس ناطقه، حوادث امکانی باطل، و اثبات وجود زمان به حرکت و حد حرکت، و سپس قائم نبودن حرکت به ذات خود، است .رساله دوم نیز "پرتوی عقلانی بر موضوع علم کلی "نام دارد .
کتاب حاضر نظریات تمام مکاتب مختلف جهان و فلاسفه ای را که در زمینه ارائه مدل انسان کامل سخن گفته اند، بررسی نموده و بالاخره در درس پنجم انسان کامل از دیدگاه: فارابی - عرفا - مولوی (متفکران اسلامی) ارائه شده است.
بررسي جايگاه متمايز آتش و تاثير ژرف آن بر زندگي روزمره و تاريخ جوامع بشري، آن چنان كه مد نظر گاستون باشلار و ديگر نظريه پردازان نقد مضموني است مستلزم اين است كه از گسترههاي مختلف دانش مدد بجوييم. تاريخ، روانشناسي، جامعهشناسي، شاخههاي مختلف علم فيزيك، قومشناسي و مردمشناسي تاريخي، هر يك بخشي از اين گستره هستند. مقاله حاضر بدون بهرهگيري از همه اين زمينهها به اين نكته ميپردازد كه آتش به صورت بالقوه ميتواند طيف گستردهاي از معاني را به همراه داشته باشد. همين امر، اين عنصر را به مجموعهاي معنايي و به دنبال آن مجموعهاي از مفاهيم نمادين مبدل ميسازد. از وراي اين ويژگيهاي نمادين است كه ما به بررسي اين پديده خواهيم پرداخت و توصيفات و تحليلهاي خود را بر پيرامون محور دوگانگي و تناقض بزرگ اين پديده پيش خواهيم برد (آتش مخرب / باروركننده؛ نماد زندگي / نماد مرگ). در اين راستا، اساس كار خود را بر پايه آيين زرتشت بنا مينهيم كه بيش از ديگر آيينها و سنن، ويژگيهاي نمادين آتش را بارز و ارزشمند ميسازد.