شورش مردم هند و به ویژه مسلمانان، علیه انگلیس در سال 1857م به شکستی همه جانبه انجامید که بر اثر آن، غالب مسلمانان از پیروزی نظامی و سیاسی بر دشمن نومید شدند و ضعف و فتوری وصفناکردنی بر آنان مسلط گردید. در این شرایط برخی از علمای سنت که خود نیز کم و بیش در آن شورش نقش داشتند، بر آن شدند که لااقل برای حفظ معتقدات و سنت و فرهنگ اسلامی چارهای بیندیشند. تأسیس حوزهای تازه در دیوبند ـ سهارنپور در ایالت اوتارپرادش در شمال هند اقدامی در همین جهت بود. این حوزه در حقیقت دنباله مدرسه رحیمیه دهلی بود و برای ترویج اسلامی سنی ـ به گونهای که مکتب شاه ولیالله و فرزندش شاه عبدالعزیز ارائه میداد ـ تأسیس گردید و سرپرستی آن با کسانی بود که سلسله تلمذ ایشان به آن دو دانشمند میپیوست.
"فیلسوف شیرازی در هند "کتابی است که در معرفی 90تن از علما و فیلسوفان کشور هند که به نوعی تحت تاثیر آموزههای فلسفی صدرالدین شیرازی (ملقب به ملاصدرا) بودهاند .به عبارت دیگر آثاری در شرح رسائل ملاصدرا نگاشته یا در نوشتههای خویش به او اقتدا کردهاند .درباره هر شخصیت این اطلاعات درج شده است :نام و نام خانوادگی، آثار و کتابهای چاپ کرده، شاگردان و استادان . برخی از این افراد عبارتاند از :محمد جونپوری لکهنوی حنفی، قاضی عصمهالله عمری لکهنوی، انوارالدین حسینی، محمد شاکر سندیلوی، شیخ سعدالله سلوئی، محمد امجد صدیقی قنوجی، سید مستعدخان، شیخ محمد اعلم سندیلوی حنفی، قاضی مبارک ناصحی ادهمی، و غلام یحیی بارهوی بهاری .
این کتاب در معرفی نود تن از علما و فیلسوفان کشور هند است که به نوعی تحت تأثیر آموزههای فلسفی صدرالدین شیرازی بودهاند. به عبارت دیگر آثاری در شرح رسائل ملاصدرا نگاشته یا در نوشتههای خویش به او اقتدا کردهاند. درباره هر شخصیت اطلاعاتی به این ترتیب درج شده است: مشخصات نام، آثار و کتابهای چاپکرده، شاگردان و استادان. برخی از این افراد عبارتند از: قاضی عصمةالله عمری لکهنوی، انوارالدین حسینی، محمدشاکر سیندیلوی، شیخ سعدالله سلونی، سیدمستعدخان، نظامالدین انصاری، بابالله جونپوری، شاه عبدالعزیز دهلوی، شاه رفیعالدین دهلوی، ابراهیم سعد شیرازی و .... .