کتابخانه مجازی ادبیات

ترجمه دعای کمیل در سیاق نثر-دررشته نظم از نصیرالدین امیرصادقی در سال 1373 انجام شده است.

معارف نهج‌البلاغه در شعر شاعران تألیف محمد دشتى در این مجموعه به تأثیر معارف نهج‌البلاغه و پند و اندرزهای امام علی(ع) در ادبیات فارسی، به ویژه ادبیات منظوم پرداخته شده است. مؤلف با بررسی اشعار شاعران بلند آوازه ای چون فردوسی، مولوی، حافظ، سعدی، سنایی، عطار، ناصر خسرو، بسطامی، فیض کاشانی، اقبال لاهوری، دهخدا و امام خمینی(ره)، اثرپذیری این سخن سرایان را از کلمات گهربار امیر مؤمنان(ع) در دو بخش قالبی و مضمونی تشریح کرده است. وی ابتدا به فرازی از سخنان امیر مؤمنان(ع) در نهج‌البلاغه اشاره می‌کند و سپس، ابیاتی از سخن سرایان ادب فارسی را ذکر نموده و نشان می‌دهد که چگونه این ناموران شعر پارسی، در قالب اشاره، اقتباس، استعاره، تضمین، ترجمه و تلمیح از قالب و محتوای معارف نهج‌البلاغه سیراب شده‌اند و غنای شعر خود را دو چندان کرده‌اند. نویسنده، در پایان به فهرست موضوعی مدخل‌هایی پرداخته که شاعران یاد شده از کلمات علی(ع) اقتباس کرده‌اند و نشانی خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار را نیز، در کنار آن ذکر کرده است. این مدخل‌ها که افزون بر صدها موضوع می‌شود، در باره مسائل اعتقادی، اخلاقی، سیاسی، پند و اندرز، دنیا و آخرت، فضایل و مناقب اهل بیت(ع)، بعثت پیامبر، آموزش و پرورش، تواضع و فروتنی، دستگیری از تهیدستان عبرت از روزگار و مقام و منزلت علی(ع) است

کتاب «المنقذ من الضلال والموصل الی ذی العزة والجلال» که در این کتاب ترجمه شده، اعتراف‌گونه‌ای است از غزالی که در آن از شک شروع کرده و به شناخت می‌رسد. این کتاب با وجود اندکی حجم و ایجاز مطلب، از شاهکارهای فرهنگ اسلامی در مبحث شناخت است. خواننده با شخصی آشنا می‌شود که قهرمان داستان هموست. این قهرمان که سال‌ها در بزرگ‌ترین دانشگاه عصر خود تدریس کرده و آوازه او در دنیای پهناور آن روزگار سخت درپیچیده است، اکنون در صفحه‌های نخست کتاب خواننده او را می‌بیند که در محسوسات شک کرده و پس از آنکه بنیاد کلیت علمی خود را درهم می‌ریزد، قدم به قدم مسئله را پی می‌گیرد تا دوباره به شناختی باورافزا و یقینی نه مانند پیش بلکه محکم و مستدل و نیرومند دست یابد.

مطالب این کتاب، مجموعه‌ای است از پانزده مقاله که به مناسبت‌ها و در طول سالیان فراهم آمده است. پاره‌ای از این مقالات در مجلات دانشگاهها به چاپ رسیده است و برخی دیگر از آنها در کنگره‌ها و یا سمینارها ایراد شده است. سیر تالیف این نوشتارها به تتبع در تاریخ اسلام و یا ادب اسلامی، روی داشته است و رشته‌ای مربوط از حوادث مهم تاریخی و ادبی را در پی گرفته است.