کتابخانه مجازی ادبیات

مولف این کتاب، ذیل سه فصل اطلاعاتی از دین زرتشت طی سه دوره تاریخی به دست داده است .فصل اول، تصویری است از دین زرتشت در دوره پیش از گاتاها مقارن با هزاره قبل از میلاد .در فصل دوم، تاریخ زرتشتی گری از قرن سوم تا نهم میلادی بر اساس کتب پهلوی بازگو شده است .فصل سوم که ((دوران احیا دانش در میان پارسیان)) عنوان گرفته مبحثی است که طی آن مخاطبان با تاریخ دین زرتشت از قرن نوزدهم میلادی به بعد آشنا می‌شوند.

پارسیان اهل کتابند، نوشته محمدطاهر رضوی و ترجمه م. ع. مازندی، در دفاع از آیین زرتشت و در پاسخ به ایرادهای وارد آمده بر آن نوشته شده، و از طرفی، عنوان پارسیان، ناظر به زرتشتیان ساکن هند است. مؤلف معتقد است که پارسیان نه تنها قومی خداپرست‌اند، بلکه دین ایشان، تفاوتی با ادیان یهودی، مسیحیت و اسلام ندارد. ازاین‌رو، سنجشی تطبیقی میان باورهای زرتشتیان با دین‌های یاد شده انجام داده است. روش نویسنده، همان‌طور که آمد، دفاعی بوده و نویسنده برای نگارش کتاب، از برخی منابع زرتشتی و بیشتر منابع اسلامی که به دین زرتشت اشاره ‌کرده‌اند، بهره جسته است. کتاب فاقد فصل‌بندی مشخص است. مؤلف در دیباچه ابتدا از انگیزه نگارش کتاب سخن گفته است. بحث بر سر پرستش خدای واحد در دین زرتشت، مطالب آغازین کتاب را تشکیل می‌دهد. در ادامه به نظریات مختلف درباره زندگی زرتشت اشاره شده است. سپس نویسنده به بحث درباره نگارش اوستا و معرفی بخش‌های اصلی آن (اوستای اصلی و جدید) و دفاع از باورهای زرتشتی پرداخته است. نویسنده با جستاری در اندیشه‌های دینی زرتشتی و سنجش آن‌ها با آموزه‌های دین‌های اسلام و یهود و مسیحیت، زرتشت را همانند سایر پیامبران از جانب خداوند دانسته است. بررسی ارتباط مسلمانان با زرتشتیان در دوره‌های مختلف و جایگاه زرتشتیان در منابع اسلامی و دیدگاه این منابع نسبت به این دیانت و پیروان آن، مطالب انجامین کتاب را تشکیل می‌دهد

عشق آرمانی یا عشق «ظرفا» از اوایل سده دوازدهم تا اواخر سده پانزدهم میلادی، به مدت چهارصد سال بر ادبیات فرانسه چیره شد و آثار ارزنده بسیاری در نظم و نثر پدید آورد. از فرانسه نیز روانه ایتالیا و سیسیل و آلمان شد و در آنجا هم الهام‌بخش شاعران و نویسندگان متعدد گردید؛ اما در شرق، مفهوم متعالی و برتر عشق از دیرباز وجود داشته است. شرقیان از عشق چیزی جز این نمی‌فهمند و جنبه‌های صرفاً شهوانی عشق غربی بر آنان پوشیده است و این نکته‌ای است که مؤلف کتاب می‌خواهد به اثبات آن بپردازد. وی بر آن نیست که تأثیر ادبیات اندلسی را در پیدایش ادبیات درباری ثابت کند؛ زیرا ناقدان و محققان دیگر بدین کار پرداخته‌اند و نظرات گوناگون درباره آن اظهار داشته‌اند، نظراتی که مخالفت‌ها و بحث‌ها و انتقادهای فراوان برانگیخته است. وی می‌خواهد نشان دهد که در ادبیات عاشقانه عرب، از صدر اسلام تا قرن پنجم هجری، مفهومی از عشق وجود داشته است بسیار نزدیک به مفهومی که بعدها تروبادورهای فرانسوی در غرب رواج دادند.

جواد حدیدی (1311 - 1381 شمسی) نویسنده، محقق و مترجم ایرانی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. او پس از اتمام تحصیلات حوزوی، در رشته ادبیات فرانسه و پس از آن در زمینه ادبیات فارسی تحصیل کرد. کتاب پیش رو از هفده گفتار به قلم حدیدی تشکیل شده است که در فاصله سالهای 1344 تا 1379 در نشریات مختلف به چاپ رسیده اند. این کتاب به دو بخش مطالعات اسلامی، قرآنی و مطالعات ادبی تقسیم می شود. بخش اول شامل 9 مقاله ( رهروان حقیقت، صداقت ولتر در ستایش از اسلام، نخستین ترجمه قرآن به زبان فرانسه، نقدی بر ترجمه رژیس بلاشر، دومین ترجمه قرآن به زبان فرانسه، ترجمه و تفسیری روایی از قرآن به زبان فرانسه، ترجمه ای عبری وار از قرآن به زبان فرانسه، تاریخچه ترجمه قرآن به زبان فرانسه و آزادی در اسلام ) است. بخش دوم از 8 مقاله ( برخورد اندیشه ها، جبر و سرنوشت در شاهنامه فردوسی، زنان شاهنامه در داستانهای فرانسوی، نوجویی در شعر، شیوه های پژوهش در ادبیات تطبیقی، شاعران فرانسوی در مکتب عارفان ایرانی، زردشت از نظر اروپاییان و شاعران ایرانی در نمایشنامه های فرانسوی ) تشکیل شده است. این کتاب در سال 1380 توسط مرکز نشر دانشگاهی تهران به چاپ رسید.