محمدتقی بهار (1265 – 1330 شمسی) شاعر، پژوهشگر، روزنامه نگار و سیاستمدار برجسته تاریخ ادب و فرهنگ ایران است. دیوان بهار متنوعترین دیوان ادب پارسی درعصرمشروطه است. وطنیات، وصف طبیعت، مدح، طنز، مرثیه های مذهبی، مسائل سیاسی و... ازحوزه های شعری بهار بودند. کتاب پیش رو به قلم احمد نیکوهمت در رابطه با زندگی و آثار بهار و مشتمل بر دو جلد است. جلد اول به زندگی سیاسی و اجتماعی، خدمات مطبوعاتی، آثار، تالیفات و درگذشت محمدتقی بهار می پردازد. در جلد دوم روابط و مناسبات ادبی ملک الشعرای بهار با سخنوران، نویسندگان و خاورشناسان نامداری چون ادوارد براون، علامه اقبال لاهوری، ابوالحسن فروغی، نیما یوشیج و ... مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه های مختلفی از نظم و نثر بهار و سخنرانی ها و چکامه های درگذشت وی دیگر مطالب این مجلد را تشکیل می دهند. کتاب حاضر در سال 1361 توسط گروه انتشاراتی آباد در دسترس مشتاقان قرار گرفت.
این کتاب را انجمن فارغ التحصیلان مدرسه آمریکایی برای آگاهی بیشتر علاقمندان به خدمت و زندگی میس جین الیزابت دولیتل در طول اقامت پنجاه ساله اش در ایران منتشر کرده است.
موضوع کتاب بزرگان ما تالیف ع. فاضل زاده بدیع شرح حال و منتخب اشعار حکیم ابوالقاسم فردوسی است که در سال 1312 منتشر شده است
در این کتاب درباره فضایل و مکارم حضرت علی (ع) مطالب جامع و ممتعی نگاشته شده است. یکی از محاسن این کتاب آن است که چهار ترجمه شیوا از فرمان امام علی (ع) در آن طبع شده و همچنین چاپ و انتشار نمونههایی از اشعار منسوب به علی (ع) و ترجمههای منظوم و منثوری که از آن اشعار به عمل آمده و با ترتیب بدیعی انتخاب و به طبع رسیده است. طبع چکامهها و چامههای شعرا و سخنسنجان که در منقبت و ستایش حضرت سروده شده نیز حکایت از لطف طبع و حسن انتخاب مؤلف محترم دارد.
زندهیاد آیتالله سیدعلینقی امین (1297-1379 شمسی/1337-1421 قمری) عالم دینی، مدرس معقول و منقول، خطیب، شاعر و مؤلف کتب و مقالات علمی، دینی و ادبی امام جماعت مسجد جامع خاتم الانبیاء تهرانپارس بود. آیتالله استاد سیدعلینقی امین (1297-1379) از چهرههای برجسته علمی و ادبی ایران در اثر جامعیت در معقول و منقول بین خواص به "حکیم الفقها" معروف بود. آثار او بالغ بر سی جلد و یکصد مقاله و نزدیک هزار ساعت نوار سخنرانی است. از تألیفات او: منطق عارفان، شرح دعای کمیل، پرتو حقیقت، خداشناسی و اعتقادات اسلامی، اسرار نماز و ادعیه قرآن، مناقب ابن عربی مکرر به چاپ رسیدهاند. آیتالله امین از علامه تهرانی صاحب الذریعه و علامه حایری مازندرانی صاحب حکمت بوعلی و آیات عظام:حکیم، شاهرودی، خویی، شیرازی، فقیه، سیادتی، سبزواری و ... اجازه اجتهاد، حدیث و حسبیه داشت و خود نیز مدت 35 سال در مقام امام جماعت مسجد جامع تهرانپارس و مدرس مدرسه سپهسالار قدیم، از محبوبترین و موفقترین چهرههای روحانی تهران بود. ایشان در شعر "ابن امین" تخلص میکرد و مهمترین اثر منظوم او، مثنوی بلند منطق عارفان: بوداسف وبلوهر (زندگینامه بودا به روایت ابن بابویه) از شاهکارهای ادب فارسی است که در کتاب بازتاب اسطوره بودا در ایران و اسلام (به قلم پروفسور سیدحسن امین) معرفی شده است.