سفرنامه‌نویسی یکی از سبک‌های ادبی است. در این سبک، متونی نگاشته و منتشر می شوند که به دلیل نمایش، ارائه ی تصویر و بازنمودن وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ادبی و... سرزمین های مختلف(در دوره های تاریخی متفاوت) دارای ارزش ادبی و تاریخی هستند. اطلاعاتی که از سفرنامه ها به دست می آید به ما کمک می کند تا تصویری روشن تر از وضعیت ادبیات، حکومت ها، کشورها، اعصار و مردمان هر دوره ای از تاریخ(به فراخور زمان نگاشته شدن سفرنامه) داشته باشیم. در سفرنامه ها، شخصی که به سرزمین‌های دیگر سفر کرده؛ دیده‌ها، شنیده‌ها، تجربیات، رخدادها و احساساتش را درباره آن سرزمین‌ها و حوادث مختلفی که در خلال سفر با آن ها رو به رو شده است را برای آگاهی بخشی به دیگران در قالب کتابی می‌نویسد. ممکن است سفرنامه ها از زاویه ی دیدگاهی خاص نوشته و روایت شده باشند، به عنوان مثال: سفرنامه ی مذهبی، سیاحتی، ادبی، تجاری و... اما در اغلب اوقات سفرنامه ها شامل مجموعه ای از این ابعاد متفاوت و مختلف می باشند.
سفرنامه‌نویسی یکی از سبک‌های ادبی است. در این سبک، متونی نگاشته و منتشر می شوند که به دلیل نمایش، ارائه ی تصویر و بازنمودن وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ادبی و... سرزمین های مختلف(در دوره های تاریخی متفاوت) دارای ارزش ادبی و تاریخی هستند. اطلاعاتی که از سفرنامه ها به دست می آید به ما کمک می کند تا تصویری روشن تر از وضعیت ادبیات، حکومت ها، کشورها، اعصار و مردمان هر دوره ای از تاریخ(به فراخور زمان نگاشته شدن سفرنامه) داشته باشیم. در سفرنامه ها، شخصی که به سرزمین‌های دیگر سفر کرده؛ دیده‌ها، شنیده‌ها، تجربیات، رخدادها و احساساتش را درباره آن سرزمین‌ها و حوادث مختلفی که در خلال سفر با آن ها رو به رو شده است را برای آگاهی بخشی به دیگران در قالب کتابی می‌نویسد. ممکن است سفرنامه ها از زاویه ی دیدگاهی خاص نوشته و روایت شده باشند، به عنوان مثال: سفرنامه ی مذهبی، سیاحتی، ادبی، تجاری و... اما در اغلب اوقات سفرنامه ها شامل مجموعه ای از این ابعاد متفاوت و مختلف می باشند.
