اسم یا تخلص او به اتفاق تذکرهنویسان قطران است و در عهد خود نیز به همین نام اشتهار یافته و در کتب اشعار قرن پنجم هم با همین نام یاد شده است. قطران از شعرای شیرینسخن و لطیف البیان است. طبعش توانا و روحش متوازن است. توانایی طبع او را قصائد مصنوع وی که در دیوانش موجود است و بعضی از آنها نزد ادبا اهمیت و شهرت داشته ثابت میکند؛ زیرا او در این قصاید با آنکه دقایق صنایع شعری را رعایت کرده و در بهیت صورت جلوه داده و ناچار میبایست اشعارش از رونق و زیبایی الفاظ و تناسب معانی عاری باشد، مضامین لطیف و نکات دلفریب گنجانیده و نیز سلاست و روانی عبارات و توازن افکار را از دست نداده است. این کتاب دربرگیرنده دیوان وی است که در ابتدا سه مقاله از سیدحسن تقیزاده، ذبیحالله صفا، بدیعالزمان فروزانفر به عنوان شناسایی از وی آورده شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار) اثر عزيز دولتآبادى، كتابى است به زبان فارسى از نوع تذكرههاى خاص، محلى و جديد كه به معرفى سخنوران و شاعران آذربايجان مىپردازد. اين اثر به هدف آشنايى با سخنوران اين خطه از سرزمين پهناور ايران اسلامى نگارش شده است. مقدمات نگارش اين كتاب از سال 1345ش با انتشار مقالاتى توسط مؤلف آغاز گرديده و كتاب براى بار نخست بين سالهاى 1355 تا 1357ش منتشر شده است.