این کتاب در واقع نقدی بر شعر معاصر است. در ابتدای این کتاب آمده است: «آنچنان‌که معلوم است، شعر امروز ایران به بن‌بست رسیده است. دفترهای شعر دیگر خواننده چندانی ندارد و به همین سبب واحدهای انتشاراتی، به نشر دفترهای تازه شعر علاقه و رغبتی نشان نمی‌دهند. زیرا حتی درباره نامدارترین شاعران امروز و حتی با تیراژهای هزار تا حداکثر دو هزار نسخه نیز، واحدهای انتشاراتی به حق امیدی به فروش دفترهای تازه شعر ندارند. در همین حال می‌بینیم مشهورترین شاعران ما نیز، به ته اندیشه‌ها و کاوش‌های به اصطلاح شاعرانه خود رسیده‌اند و شعرهایی که گهگاه در مطبوعات از آنان چاپ می‌شود، نه‌تنها هر یک «یک واقعه» نیست، بلکه گویا تنها به قصد از یادنرفتن و از سر زبان‌ها نیفتادن شاعران آنها و در تکرار ملال‌آور شعرها و اندیشه‌های گذشته آنان نوشته شده است و طبیعی است که با اقبال خوانندگان شعر مواجه نمی‌شود».

منابع مشابه بیشتر ...

65c244d29609e.jpg

تذکره خوان نعمت

نعمت الله ذکائی بیضائی

میرزا نعمت‌الله بیضائی در سال ۱۲۸۲ خورشیدی در شهرستان آران و بیدگل زاده شد. وی فرزند میرزا محمدرضا (متخلص به ابن روح آرانی)، نوهٔ ملا محمد آرانی (متخلص به روح‌الامین)، برادر ادیب بیضایی آرانی، عموی پرتو بیضایی آرانی و همچنین پدر بهرام بیضایی است.نعمت‌الله بیضائی از بهائیان کاشان بود که در شعر به «ذکایی» تخلص می‌کرد. او حقوق‌دان و مؤسس انجمن ادبی تهران بود.

65b7c4242d64e.jpg

پروا مکن که رویا ببینی

مارگوت بیکل

برای ترجمه اشعار، شعرها به تمامی از متن اصلی آنها به زبان آلمانی به فارسی برگردانده شده است. شیوه مترجم بدانگونه بوده است که جوهر کلام شاعر در قالب شعر فارسی ریخته شود. و این او را ناگزیر کرده که ضمن وفاداری به متن اصلی تغییراتی را متناسب با شعر فارسی بپذیرد. زیرا اگر شعر شاعران غیرفارسی را عینا واژه به واژه به فارسی برگردانیم چیزی خواهد شد خشک و چه بسا که زیبایی کلام شاعر و گاه حتی خود مفهوم نیز در ترجمه رنگ خواهد باخت...

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

56166a22453a6.PNG

زبان فارسی از پراکندگی تا وحدت

ناصر پورقمی

نویسنده در مقدمه می نویسد: «زبان فارسی به یکی از حساس ترین مراحل حیات خود رسیده است. چنین وضعی ایجاب می کند که بررسی و مطالعه ای ژرف و کامل و جامع درباره ی زبان فارسی و سیر تحول کنونی آن و مواضع تازه ای که در انتظار آن است و مواضعی که در پشت سر خواهد گذاشت، صورت گیرد... ». کتاب حاضر نگرشی است به زبان فارسی در مرحله ی کنونی حیات آن و تلاش می کند مسیر تحول و تکامل این زبان و برخی از مسائلی که در پیرامون آن وجود دارد را در بوته ی نقد و بررسی قرار دهد. در مقدمه ی کتاب این عناوین ذکر شده است؛ بخش اول: پایان دوران تاریخی فئودالیسم در ایران و اثرات آن بر زبان فارسی، بخش دوم: ملت واحد، زبان واحد و نگاهی به گذشته های دور تاریخ ایران، بخش سوم: چرا زبان یک جامعه پس از دوران فئودالیسم به وحدت می رسد؟، بخش چهارم: وحدت زبان فارسی به کدام سو گرایش دارد و چگونه عملی می شود؟، بخش پنجم: قانونمندی تحول و تکامل زبان و نقش عنصر آگاه در این فرارو، بخش ششم: زبان چیست؟، بخش هفتم: زبان، زیربنا، روبنا و صورت بندی های اقتصادی-اجتماعی، بخش هشتم: تکامل زبان فارسی در مرحله ی کنونی، بخش نهم: آیا زبان یک جامعه تغییرپذیرست؟ دگرگونی های زبان در چه مواردی است؟، بخش دهم: سیر تکاملی زبان و مسئله زایش و آمیزش زبان، بخش یازدهم: در جستجوی فارسی سره، زبان ناب و خالص؛ کوششی بی ثمر، بخش دوازدهم: مساله تضاد در زبان، یک مسئله اساسی، بخش سیزدهم: بارگیری جدید واژه ها، متروک شدن برخی از واژه ها، اصطلاحات و ترکیبات، بخش چهاردهم: ژارگون اشرافی در ایران، در گذشته و حال و بخش پانزدهم: زبان ناتوان تهرانی، مقصد همه گویش ها و نیمه زبان ها. این کتاب به نگارش ناصر پورقمی در سال 1357 توسط انتشارات زاوش و با همکاری انتشارات گوتنبرگ در تهران منتشر شده است.

پژوهش‌ها/پژوهش‌های زبان‌شناسی
کتاب