یکی از چهرههای درخشان در میان طبیبان شاعر صفوی که چهره واقعی او از پس چند قرن همچنان ناشناخته مانده است، حکیم شفائی اصفهانی است. او از عالمان و پزشکان مشهور زمان خود در اصفهان بود و نزد خاص و عام و نیز در دستگاه حکومت حرمت بسیار داشت. وی پزشکی را از پدر خویش و برادر حکیم نصیرا گرفت و بر مسجد جامع اصفهان پزشک خانه داشت. در شعر نیز طبعش در کمال استغنا بود و در هیچ زمانی شاعری به آن اعتبار و غنای طبع نبود. وی به جز پزشکی، حکمت نظری را هم فرا گرفت. معاصر محمدباقر داماد و تقیالدین اوحدی بود. توانائی او در هجو زبانزد همه معاصران او بود دیوان او حدود پانزده هزار بیت است شامل: قصیده، غزل، ترکیب، ترجیع، قزعه، رباعی، شعر آشوب و چهار مثنوی شامل: "دیده بیدار" ، "مهر و محبت" ، "نمکدان حقیقت" ، "مجمعالبحرین" دارد. "دیوان" غزلهای او را در حدود پنجهزار بیت میدانند.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
سفینه نوح دیوان اشعار دکتر نوح خراسانی است همراه با زندگی نامه و پیشگفتار که به کوشش علی حبیب حسین نجومیان در سال 1372 توسط انتشارات پاندا منتشر شده است