آرامگاه آصف‌خان از مشهورترین باغ ـ آرامگاه‌های شبه‌قاره در مجموعه ساختمانی آرمگاه جهانگیر در بافت تاریخی شهر لاهور واقع است. این آرامگاه از جنبه طراحی ساختمان و طرح چهارباغ و تزیینات کاشی کاری متأثر از هنر ایران عصر صفوی است. همچنین محوطه آرامگاه به صورت چهارباغی ساخته شده که از مهمترین الگوهای طراحی باغ ایرانی رایج در شبه‌قاره است. هدف نخست این تحقیق تحلیل الگوی معماری این آرامگاه و مقایسه آن با نمونه‌هایی از آسیای مرکزی و نواحی مختلف ایران با توجه به تکنیک ساخت و زیبایی‌شناسی شکل و بررسی رعایت یا عدم رعایت هندسی گنبد است. هدف دیگر شناخت اجزای معماری و تزیینات وام گرفته‌شده در آرامگاه آصف‌خان از هنر و معماری ایران عصر صفوی است که از تلفیق هنر شبه‌قاره ـ به ویژه در بخش تزیینات ـ با هنر ایرانی حکایت دارد. نگارش این مقاله با توجه به رویکرد نظری تاریخ فرهنگی انجام گرفته است.

منابع مشابه بیشتر ...

61a8b44ee5f1a.jpg

دایره المعارف بناهای تاریخی در دوره اسلامی (بناهای آرامگاهی)

در این مجموعه سعی شده است اطلاعاتی علمی، مختصر و مفید درباره کل بناهای آرامگاهی دوره اسلامی ایران که دارای ارزش معماری، هنری، تاریخی و مذهبی هستند، تهیه گردد و در اختیار محققان و علاقمندان قرار گیرد. کل بناهای آرامگاهی به 6 گروه: آرامگاه ها، امامزاده ها، برج ها، بقعه‌ها، گنبدها و مجموعه‌های آرانگاهی تقسیم گشته و زیرمجموعه‌های هر گروه به ترتیب الفبایی تنظیم شده است. به عنوان مثال گنبد سلطانیه در این تقسیم بندی در گروه گنبدها و زیرمجموعه حرف "سین" قرار گرفته است. از سوی دیگر فهرست جامع مندرج در پایان مجموعه نیز می‌تواند کمک خوبی برای دسترسی به بناهای موردنظر باشد. همچنین در این مجموعه سعی شده است برای درک بهتر متن، کاملترین مجموعه نقشه های موجود از بناهای آرامگاهی و فهرستی از اصطلاحات معماری ارائه گردد.

61a778177aeed.jpg

آرامگاه بزرگان و مشاهیر ایران

اشرف حسینی سها

گور بسی عبرت انگیز است اگر کسی روزی به مزار عزیزان قدم گذارد و خفتگان وادی خاموشی را از نظر بگذراند و آنهمه آرزوهای مدفون شده را به خاطر بیاورد و در نظر خود مجسم کند که این خفته از یاد رفته روزی منشا حرکت و نشاط و مظهر علاقه افراد بوده چه بسا بخاطر او دلهایی به لرزش درمی‌آمده و یا چه عوالم شوق انگیز و غم افزائی را طی کرده است. بهر صورت آرامگاه هم برای حیرت زندگان و هم به منظور تجسم کارهای آیندگان بسی آموزنده است. نویسنده نیز از این رو آرامگاه را که پایان همه چیز است انتخاب کرده و کوشیده برگزیدگانی را از راه مزار آنها بیاد بیاورد