از شاملو نُه شعر با زبان عامیانه بر جای مانده است: شبانه، راز، بارون و پریا که در مجموعه «هوای تازه» منتشر شده است. قصه دختران ننه دریا در مجموعه «باغ آینه»، شبانه در مجموعه «لحظهها و همیشه»، من و تو، درخت و بارون از مجموعه «آیدا در آینه»، ترانه همسفران در مجموعه «ترانههای کوچک غربت» و قصه مردی که لب نداشت در مجموعه «در آستانه». طبیعتا همه این اشعار در یک سطح نیستند؛ اما در این کتاب چهار شعر از این اشعار عامیانه شاملو که افسانهای هستند، برای بررسی انتخاب شدهاند که عبارتند از: پریا، بارون، قصه دختران ننه دریا، و قصه مردی که لب نداشت.
یکی از شیوههای ابراز نظر در مورد قدرت و نظام سیاسی در دوره پهلوی دوم، سرودن شعر بود. از آنجایی که اختناق حاکم بر جامعه اجازه اعتراض و اظهارنظر صریح را نمیداد، بسیاری از افراد با استفاده از صنایع ادبی، چون کنایه، ایهام و ... در قالب شعر مخالفت خویش را با وضعیت موجود اعلام میکردند. از طرف دیگر تعدادی از طرفداران رژیم پهلوی نیز به وسیله شعر به تعریف از این رژیم میپرداختند. این کتاب اشعار مخالفین و موافقین رژیم پهلوی را با توجه به مبانی فکری آنها مطرح کرده و مضامین و معانی هرکدام را مورد بحث قرار داده است.
این کتاب دو هدف را دنبال میکند؛ استخراج کلمهها و ترکیبهای تازه و بکر از لابلای اشعار شاعران بزرگ معاصر فارسی که در این بخش نگارنده تلاش کرده حجم بزرگی از خلاقیتها و آفرینشهای زبانی شاعر را در قالب واژهنامهای اختصاصی ارائه کند. هدف دوم آن است که این فرهنگ میتواند تا حد زیادی مواد و مصالح لازم را برای بررسیهای ادبی و زبانشناسی در حوزههای گوناگون سبکشناسی و نقد ادبی درباره شاعر و ادبیات معاصر فراهم آورد. این کتاب فرهنگ اشعار فروغ فرخزاد است که نویسنده کوشیده این دو هدف را در آن دنبال کند.