نویسنده این کتاب فرزند مایکل آرلن یا دیکران کویومجیان نویسنده و نمایشنامه‌نویس ارمنی‌تبار زاده بلغارستان است که در اوایل قرن به انگلستان مهاجرت کرد و در 1922 تبعه انگلیس شد. مایکل آرلن از آغاز جوانی به نویسندگی پرداخت که برخی از آثار او عبارتند از تبعیدی‌ها، جنگ اتاق نشیمن، یک رأی آمریکایی، وداع با سام و .... ؛ اما بی‌تردید معروف‌ترین اثر او همین کتاب «سفر به آرارات» است. او در این کتاب کوشیده چیزی را که پدرش در فراموش کردن آن اصرار داشته است، کشف کند؛ یعنی ارمنستان و ارمنی بودن را. این کتاب شرح یک کاوش روحی و یک واقعه تاریخی در لباس یک داستان است. این سفر شگفت‌انگیز آمیخته به نکته‌پردازی، غم، توصیف تحسین‌انگیز شخصیت‌ها، دهشت در اقلیت قومی بودن و .... است.

منابع مشابه بیشتر ...

642ed2c33b182.jpg

زبان و ادب فارسی در جهان - جلد چهارده (ارمنستان)

کیومرث امیری

شماره 14از مجموعه "زبان فارسی در جهان"، پژوهشی است در زمینه شناخت آخرین وضعیت زبان و ادب فارسی در "ارمنستان" ."روابط ایران و ارمنستان در عهد باستان"، "روابط ایران و ارمنستان در دوره اسلامی"، "روابط ایران و ارمنستان از عصر نادرشاه تا دوران معاصر"، "معرفی ایران شناسان و استادان زبان و ادب فارسی"، "معرفی مراکز مطالعات ایرانی و آموزش زبان فارسی "و "معرفی کارنامه ایران پژوهی در ارمنستان " از مباحث کتاب هستند .

63b189b07cd4e.jpg

سقوط اصفهان ( گزارشهای گیلانتز درباره حمله افغانها و سقوط اصفهان )

پطرس دی سرکیس گیلانتز

سقوط اصفهان، اثر پطرس دى سركيس گيلانتز است كه ترجمه آن توسط محمد مهريار صورت گرفته است. در قرن 12 هجرى اين كتاب توسط مؤلف به ز بان ارمنى نوشته شده است. گزارش‌هاى وى را به دو قسمت عمده مى‌توان تقسيم نمود. قسمت نخستين عبارت از وقايعى است كه بيشتر در اصفهان، پايتخت دولت صفوى، اتفاق افتاده است. و قسمت دوم شامل حوادثى است كه در شمال؛ يعنى نواحى قفقاز و حدود سرحدى ايران و تركيه روى داده است. در قسمت دوم گزارش‌هاى خود، گيلاننتز جزئيات ظلم و جورى كه در قفقازيه و جبال قفقاز هم از ايرانيان و هم از تركان بر ارمنيان مى‌رفته است و رفتار آن هر دو را با خليفه بزرگ ارمنى، قتل عام ارمنيان قاپان، رفتار و ختانگ، رهبر گرجيان، و از آن كنستانتين (محمد قليخان) كاختييى و نايب او در ايروان، همه را بشرح و تفصيل آورده است. وى حمله تركان را نيز همچنان توصيف نموده است. مانند اين‌ها جالب‌تر و پر ارزش، اطلاعاتى است كه وى از طهماسب ميرزا، وليعهد ظاهرى و جانشين واقعى شاه سلطان حسين بدست مى‌دهد. از اين گذشته، به نحو غير مستقيم حالت اختلاف و دشمنانگى ميان شيعه و سنى و سياست روسيان و تركان را نسبت به ايران روشن مى‌سازد.