تاریخ تذکرهنویسی صوفیان کرام در هند از سیر الاولیای سیدمحمد مبارک علوی کرمانی معروف به امیر خورد کرمانی شروع میشود. «مناقب الاصفیاء» نیز از تذکرههای مهم به شمار میرود. این تذکره درباره مشایخ سلسله فردوسیه، کبرویه و سهروردیه چون حضرت مخدوم جهان شیخ شرفالدین احمد یحیی منیری میباشد. از ویژگیهای مهم این کتاب آن است که مؤلف آرای مختلف درباره شخصیتها را با حفظ امانت آورده و با طرح نظریات مختلف بحث عادلانه را پیش کشیده است. این تذکره افزون بر معرفی مشایخ سلسله فردوسیه، نظریات آنها را نیز شرح نموده است.
این کتاب تذکرهای است تاریخی و جغرافیایی که به تشریح اقالیم سبعه پرداخته و نویسنده در ضمن توصیف برخی از شهرها و آبادیها، بهاجمال و گاه بهتفصیل از بزرگان و مشاهیر آنها سخن گفته است. نویسنده این کتاب را به زبان فارسی و در سال 1018 قمری در طول شش سال نگاشته است. نویسنده هر اقلیم را منسوب به یکی از ستارگان دانسته و هر یک را تشریح کرده است. مؤلف که از ادبای نامدار نیمه دوم قرن دهم است، با شرح هر اقلیم از اقالیم سبعه، نخست طول و عرض و مساحت تقریبی آن اقلیم را بیان کرده، سپس به موقعیت جغرافیایی و مسائل تاریخی آن اشاره نموده و در پی آن، شهرهای عمده و گاه شهرهای کوچک آن اقلیم را نام برده است. کتاب مملو از اشعار، اخبار و حکایات است. این کتاب به تصحیح سیدمحمدرضا طاهری «حسرت» است.
این کتاب تذکرهای است تاریخی و جغرافیایی که به تشریح اقالیم سبعه پرداخته و نویسنده در ضمن توصیف برخی از شهرها و آبادیها، بهاجمال و گاه بهتفصیل از بزرگان و مشاهیر آنها سخن گفته است. نویسنده این کتاب را به زبان فارسی و در سال 1018 قمری در طول شش سال نگاشته است. نویسنده هر اقلیم را منسوب به یکی از ستارگان دانسته و هر یک را تشریح کرده است. مؤلف که از ادبای نامدار نیمه دوم قرن دهم است، با شرح هر اقلیم از اقالیم سبعه، نخست طول و عرض و مساحت تقریبی آن اقلیم را بیان کرده، سپس به موقعیت جغرافیایی و مسائل تاریخی آن اشاره نموده و در پی آن، شهرهای عمده و گاه شهرهای کوچک آن اقلیم را نام برده است. کتاب مملو از اشعار، اخبار و حکایات است. این کتاب به تصحیح سیدمحمدرضا طاهری «حسرت» است.