کتابخانه مجازی ادبیات

ادبیات شفاهی ادبیاتی است که به دفتر نیامده و در سینه و یاد و حافظه هر ملتی وجود دارد. به گمان از زمانی که بشر برابر طبیعت قرار گرفت و خود را چیزی جز آن اما در آن دید ادبیات شفاهی پیدایی یافت. به عبارت دیگر ادبیات شفاهی از زمانی که انسان به گپ درآمد و زبان رابط او با جهان بیرونی و درونی اش شد، از مغز به مغز و از سینه به سینه، به امروز رسید. سرایندگان و گویندگان بیشتر و پیشتر گمنام بوده اند، و شک نیست که ادبیات شفاهی مثلا قصه حاصل تخیل و تمنییات گروهی است که گاه در تحت اوضاع و احوال همسان و گاه ناهمگون بزیسته اند...

در نوشتار حاضر نخست ابزار و لوازم توليد و توسعه علمي معرفي مي‌شود، سپس شيوه‌هاي گفت و گو و ويژگي‌هاي آن تشريح مي‌گردد .کتاب با مقاله‌ها و خطابه‌هاي مولف که با موضوعات متفاوت نگاشته شده به پايان مي‌رسد .عناوين برخي از مقالات و خطابه‌ها بدين قرار است .از آن جمله عبارت‌اند از" :نبرد با گرسنگي در جستجوي امنيت غذايي"، "انقلاب اسلامي و پژوهش‌هاي جامعه شناختي درباره آن"، "بانک توسعه اسلامي موقعيت و وظايف آن"، "چگونه شهر آدمي را دگرگونه مي‌سازد"، "ساخت و ساز مسايل اجتماعي و اجرايي آن"، "معماري و هويت شهري"، "سير و سياحت و سفر "و "شوراهاي شهر و روستا، برنامه‌ها و دل مشغولي‌ها ." همانند دفتر یا جلد اول "یک حرف از هزاران" تحلیل های عنوان شده در این جلد نیز با مباحث جامعه شناسی به ویژه جامعه شناسی آثار تمدنی و فرهنگی نسبتی دارند...

در این کتاب، سیر تا پیاز زندگی بلوچان روایت شده است. در شرح پشت جلد این کتاب آمده است: حکایت بلوچ، داستان زندگی است. در باب نام مردم است و نان آنها. درباره آب است و باد و خاک و آتش. واگویی افسانه‌ها و واقعیت‌ها، اسطوره‌ها و تاریخ‌ها، شادی‌ها و غم‌ها. اجاق‌های گرم زیر آسمان پرستاره. ترمه و پَرَند زندگانی است گفتار و کردار بلوچان در این دفتر. داستان پندارها و گفتارها و کردارهاست: راست‌گویی‌ها و درست‌کرداری‌ها، و البته گاه هم رجزهای شیرینِ راستکارانی که در پسِ گفته‌هاشان نیرنگی نیست. می‌گویند که گفته باشند، که ماندگی به در کرده باشند از تن‌های خستة روزگار. داستانِ سفر درازِ مولف است از نیم قرن پیش تا همین اواخر. ده به ده، خانه به خانه، آدم به آدم، با بلوچان. در هیچ ورقش غریبه‌ای نیست. همه خویشاوندند و چه زود با خواننده خویشاوند می‌شوند آدم‌های این حکایتِ شگفت‌انگیز: حکایت بلوچ.

در این کتاب، سیر تا پیاز زندگی بلوچان روایت شده است. در شرح پشت جلد این کتاب آمده است: حکایت بلوچ، داستان زندگی است. در باب نام مردم است و نان آنها. درباره آب است و باد و خاک و آتش. واگویی افسانه‌ها و واقعیت‌ها، اسطوره‌ها و تاریخ‌ها، شادی‌ها و غم‌ها. اجاق‌های گرم زیر آسمان پرستاره. ترمه و پَرَند زندگانی است گفتار و کردار بلوچان در این دفتر. داستان پندارها و گفتارها و کردارهاست: راست‌گویی‌ها و درست‌کرداری‌ها، و البته گاه هم رجزهای شیرینِ راستکارانی که در پسِ گفته‌هاشان نیرنگی نیست. می‌گویند که گفته باشند، که ماندگی به در کرده باشند از تن‌های خستة روزگار. داستانِ سفر درازِ مولف است از نیم قرن پیش تا همین اواخر. ده به ده، خانه به خانه، آدم به آدم، با بلوچان. در هیچ ورقش غریبه‌ای نیست. همه خویشاوندند و چه زود با خواننده خویشاوند می‌شوند آدم‌های این حکایتِ شگفت‌انگیز: حکایت بلوچ.