هرچند خواجه حافظ در حیات خود به جمع دیوان و ترتیب آن نپرداخت؛ ولی غزلیات و اشعارش را در دفتر خویش ثبت و ضبط میکرد و افزون بر این در طول حیات شاعریاش که زاید بر پنجاه سال بوده است، کاروانیان و مسافران غزلهای او را به اقصی نقاط ممالک اسلامی به عنوان تحفه و ارمغان میبردند و میان عاشقان کلام او توزیع میشد و آنها را تکثیر میکردند. مجموع غزلیات او در نسخههای نزدیک به زمان او در حدود پانصد غزل است. ابیات غزلیات هر نسخه با نسخه دیگر یکسان و همخوان نیست. این تفاوت و کمی یا زیادی را نمیتوان ناشی از عمل کاتبان دانست. این تغییرات و اختلافات بهیقین ناشی از تجدیدنظرطلبی خود اوست؛ بدین ترتیب هرگاه پانصد غزل او را تقسیم بر پنجاه سال کنیم و سالهای عمر شاعری او را محدود به پنجاه سال کنیم، مینگریم هر سال ده غزل سروده است؛ ولی به احتمال زیاد غزلیات حافظ محدود به همین تعداد نبوده است. این کتاب تصحیحی از دیوان غزلیات و اشعار حافظ بر اساس شش نسخه و نسخههای 813، 821، 822، 823، 824 و 827 هجری قمری است. این شش نسخه اساس مصححان بوده و در کنار آن از نسخ دیگری نیز استفاده کردهاند.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
سفینه نوح دیوان اشعار دکتر نوح خراسانی است همراه با زندگی نامه و پیشگفتار که به کوشش علی حبیب حسین نجومیان در سال 1372 توسط انتشارات پاندا منتشر شده است
این کتاب دربرگیرنده گزیدهای از اشعار شیخ سعدی و خواجه حافظ شیرازی به انتخاب ناصرالدین شاه و با خط زیبای میرزا رضای کلهر است که در سال 1289 به نام «منتخب السلطان» به چاپ رسیده است. این اثر زیبا بعد از گذشت 120 سال در سال 1368 به اهتمام کتابخانه مستوفی و با مقدمه زندهیاد محیط طباطبایی به صورت عکسبرداری انتشار یافته است. ض
این دیوان حافظ که ویراسته هاشم رضی است، شامل قصیدهها، غزلیات، مثنویها، ساقینامه، قطعهها و رباعیات میباشد. در ابتدای کتاب و در مقدمه مفصلی که مصحح نگاشته، ابتدا گفتار معاصرین حافظ دربارهاش به نقد و بررسی گذاشته شده است. در بخش دوم گفتار تذکرهنویسان و تاریخنگاران درباره حافظ نقادی شده است. بخش سوم اختصاص به بررسی و نقد آراء معاصرین درباره حافظ دارد. زندگانی حافظ از آغاز تا انجام در بخش چهارم کتاب آورده شده است. اخلاق و کردارد و صفات حافظ در بخش پنجم کتاب بررسی شده است. سرودههای حافظ اغلب یکدست، ممتاز و عالی است و جمله تذکرهنویسان هنگام آوردن منتخبی از اشعارش دچار اشکال میشوند. شعر و شاعری حافظ در بخش ششم مقدمه بررسی شده است. سخن درباره دین و تصوف حافظ بخش هفتم کتاب را به خود اختصاص داده است. ستایش شدگان یا به عبارتی روابط حافظ با دیگران در بخش هشتم و پایانی مقدمه بررسی شده است. در ادامه کتاب دیوان اشعار او آورده شده است.