کتابخانه مجازی ادبیات

در این کارنامه که در سال 1346 هجری قمری برابر با 1927 میلادی از خامه یک تن عراقی عرب نژاد تراوش نموده است. نویسنده بسیاری از حقایق را که شاید بازگو کردن آنها برایش ناگوار بوده، ناگریز اعتراف نموده است. او از دادگستری و مردم نوازی شاهنشاهان ایران گفته و حتی از شاپور دوم که تازیان ناروا وی را ستمگر خوانده و به ذوالاکتاف شناخته اند، به نیکی یاد کرده و می نویسد: شاپور در آبادانی کشورهایی که در زیر فرمان داشت دلبستگی شایانی نشان می داد و در راه آسایش مردم آن سرزمینها تلاش می کرد....

این سفرنامه به زبان فارسی است که به شرح سفر حج مؤلف می‌پردازد. زمان آغاز نگارش این سفرنامه به احتمال زیاد سال 1322 قمری است. این سفرنامه گزارش سفر مؤلف از آغاز تا پایان است. وی سفر خود را در ماه شوال و در سن 45 سالگی آغاز کرده، از طریق مشهد، عشق‌آباد، باکو، تفلیس، بندرگاه بلغر، اسلامبول، پرت سعید و کانال سوئر به جده رفته و بعد از انجام مناسک حج و زیارت مدینه منوره به عتبات عالیات مشرف گردیده و سپس از طریق خانقین به ایران بازگشته است. سفر او ده ماه به طول انجامیده است.