تلمیح یکی از صنایع ادبی است که نویسندگان با بهکاربردن آن به جای توضیح افراد و مکانها در زمان حال، به موارد معروفی در تاریخ، ادبیات، اساطیر و کتابهای مقدس اشاره میکنند تا مقصود خود را به ایجاز بیان کنند. در این کتاب حدود 1300 واژه و اصطلاح به ترتیب حروف الفبا آورده شدهاند و برای هر کدام، معنای نخستین آن و در برخی موارد، مثالی از کاربرد درست آنها آورده شده است. افزودن حروف آوانگار برای واژگانی که کمابیش ناآشنا هستند و نیز مقایسه برخی داستانهای عهد عتیق و عهد جدید با داستانهای قرآنی، از مزایای نسخه ترجمهشده بر کتاب اصلی است.
بخش اعظم اصطلاحات ادبی مندرج در این فرهنگ حاصل چندسال کار تدریجی ولی وقتگیر و توانفرسا روی تطبیق اصطلاحات سنتی رشتههای بدیع، معانی ،بیان، عروض و قافیه و نیز تجوید و دستور فارسی و انگلیسی میباشد. معادلهای مربوط به هر اصطلاح در هر یک از رشتههای فوق با مراجعه متعدد و پیاپی به منابع ذیربط اعم از متن یا فرهنگ تخصصی به فارسی و انگلیسی و مقابله و مقایسه حتیالامکان دقیق تعاریف، معانی و مثالهای مربوط به آن اصطلاح به دست آمده است.
یکی از مشکلات اساسی که در زبان فارسی وجود دارد، کلمههای همتلفظ یا واژههای همصوت است؛ برای مثال کلمه «باغی» به معنای سرکش و نافرمان و کلمه «باقی» به معنای پایدار و جاوید. این مسئله سبب بهوجودآمدن غلط املایی میشود. با توجه به این نیاز در جامعه، نویسنده این کتاب را با عنوان «فرهنگ واژههای همصوت» به نگارش درآورده است.