کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب اشعار فارسی سیدجعفر موسوی حاوی الف) دو مثنوی در بحر خفیف-مخبون محذوف-یکی تحت عنوان (حدیث نفس) شامل موضوعات مختلف در حدود (1723) بیت، و دیگری (بالاخانه غمها) که از نوشته نویسنده معروف (مصطفی لطفی منفلوطی مصری) برداشته شده است و در حدود (303) بیت می باشد. ب) غزلیات ج) متفرقات د) قطعات

در مورد این گزیده با توجه به این شعر که "شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت" است و انتخاب غزلهایی که بین غزلها کاری بس دشوار می نمود، با توجه به روایی بعضی از غزلها در اذهان و با عنایت به کلیدی بودن بعضی از این غزلها این صد و ده غزل انتخاب و شرح شد، به طوری که اگر کسی این صد و ده غزل را با دقت با شرح آنها بخواند تا حدودی می تواند تمامی غزلهای حافظ را بفهمد و شرح کند. در اول، وزن هر غزل و بحری که در آن سروده شده، ذکر شده و احیانا در مورد ارزش موسیقایی این وزن نیز بحث شده است. با توجه به مآخذ موجود و دیوان شاعران پیش از حافظ، تا حد امکان شاعرانی که در ان وزن و قافیه غزل یا غزلهایی داشته اند ذکر و مطلع غزلها اورده شده است. در صورتی که شاعری پیش از حافظ یا بعد از او، مضمون بیت او را آورده است، شعر و شاعر آن شعر ذکر شده است. لغات و ترکیبات و کنایه ها و استعارات بر اساس معتبرترین بیت او را آورده است، شعر و شاعر آن شعر ذکر شده است. لغات و ترکیبات و کنایه ها و استعارات بر اساس معتبرترین فرهنگها معنی شده و احیانا معنی خاصی که حافظ از انها اراده کرده است بیان شده است. مفهوم عرفانی لغت، یا بیت، تا آنجایی که به افراط و تفریط کشیده نشود، ذکر شده است. تلاش شده که شعر حافظ با شعر حافظ معنی شود مضمونی را که حافظ در ابیات دیگر آورده است، در کنار بیت مورد نظر ذکر شود تا خواننده توسّع و گستردگی آن و مفهوم و مضمون را در شعر حافظ دریابد

با آنکه از زندگی خصوصی شبستری چندان چیزی معلوم نیست؛ ولی نوشته‌هایش شاهد صادقی بر مقام دانش و بینش و عمق اندیشه، ظرافت طبع و دقت نظر اوست؛ از جمله آثار اوست گلشن راز، سعادت‌نامه، حق الیقین، مرآت المحققین، مرآت العارفین. این کتاب دربرگیرنده همه این آثار اوست.

شیخ سعدالدین یا نجم‌الدین محمود بن عبدالکریم معروف به شیخ شبستری یکی از مشاهیر عرفای ایران است و بیشتر شهرت او در این است که سراینده «گلشن راز» شناخته شده است. اما با همه این شهرت، زندگانی او چندان روشن نیست. باید گفت این کتاب از جنبه شعری چندان جالب نیست و مطالبی که در آن گنجانیده شده، قبل از او به کرات گفته‌اند. اگر خواننده این کتاب را بخواند و کمی دقت کند، می‌بیند که شیخ شبستری چنان رندانه طرحی نو در سخن افکنده و چنان بساط عرفانی را در لفافه ذوقیات و اشارات گنجانده تا هر کسی را با هر معلومات از آن بهره‌ای باشد.