کتابخانه مجازی ادبیات

نثر مصنوع و فنی، نثری است که بر آرایش‌های کلام و زیبایی‌های سخن استوار است و نویسنده در توصیف معانی از انواع صنایع لفظی و معنوی، مثل: تشبیه، استعاره، تشخیص، مجاز، کنایه، سجع، جناس، ایهام، تضاد، تناسب، تلمیح، لف و نشر، واج‌آرایی، تضمین، اقتباس، ارسال مثل، حسن تعلیل، مبالغه و... یاری می‌جوید و تصویرگری‌های شاعرانه و قرینه‌سازی‌های ماهرانه، سخن را بر پایه عبارات و قطعات متوازن و متساوی بر بستر سجع و ترصیع و موازنه می‌نشاند. نمونه اعلای چنین نثر آراسته‌ای، کتاب نفثه المصدور شهاب الدین محمد زیدری نسوی است که با تسلط کامل، هنر خود را در سخن‌آرایی جلوه‌گر ساخته است. احاطه او در لفاظی و سخن‌پردازی، نثرش را تا حد شورانگیزی شعر بالا برده است. در این مقاله سعی شده به بخشی از پردازش‌های شاعرانه و آرایه‌های ادیبانه این کتاب و تناسب‌های زیبایی که از جهت الفاظ و معانی در آن رفته است، اشاره شود و دریچه‌ای را به منظره زیبایی‌ها، لفظ‌‌پردازی‌ها و مضمون‌سازی‌های کتاب بر روی خواننده بگشاید تا این اثر گرانمایه با نگاهی دیگر مطالعه و ارزیابی گردد.