تاريخ پزشکي در ايران، بيگمان به دوران باستان برميگردد. به طوري که پيش از تاسيس دانشگاه و بيمارستان جندي شاپور نشانههايي از اين علم در سطوح و اشکال مختلف، وجود داشته است. در دوره حکومت سلسله هخامنشي، علم طب سازماندهي گرديد و در عصر اشکانيان، طب ايراني با طب يوناني و زردشتي درآميخت. طب اسلامي نيز از قرن دوم هجري قمري آغاز شد و با تاليف «فردوس الحکمه» يکي از مهمترين کتب طب عربي توسط علي بن ربن الطبري در قرن سوم هجري قمري ادامه يافته، با ظهور ابوعلي سينا در قرن چهارم به اوج رشد و ترقي خود دست يافت، اين شيوه، متاثر بود از شيوه طبابت درجندي شاپور. با توجه به اهميت اين دانش و جايگاه والاي آن در ميان ساير علوم، شاعران زبان فارسي نيز کم و بيش با مقدمات و اصول آن علم آشنايي يافته، در آثار خود، جايي براي پرداختن بدان در نظر گرفتهاند. از ميان شاعران ايراني ميتوان به فردوسي، انوري، خاقاني، نظامي، سعدي و مولوي اشاره نمود که با مطالعه آثارشان ميتوان به ميزان آگاهي آنان از دانش پزشکي پيبرد. دراين مقاله، شعر انوري از زاويهاي ديگر نگريسته شده است.
پیشرفت های علمی عصر حاضر بدون شک مرهون تلاش علمی گذشتگان است. آنچه امروز دنیای غرب از آن بهره گیری می کند ریشه ای در مشرق زمین و در گذشته سرزمین های اسلامی دارد. با استقرار و توسعه تمدن اسلامی تمدن و هنر ملل مختلف در مرکز خلافت اسلام تمرکز یافت و در رشته های نجوم، ریاضی، شیمی و پزشکی پیشرفت های عظیمی حاصل گردید. تمدن اسلامی با وجود دانشمندانی چون ابن سینا، رازی و ابوریحان بیرونی به اوج شکوفایی خود رسید و بنای رفیع علم را در سرزمین های اسلامی و مشرق زمین استوارت نمود. بدون تردید ارتباط با ریشه های علمی گذشته آیندگان را در دستیابی به فرهنگ علمی غنی گذشته رهنمون می سازد. و این امر جز با نشر آثار گذشتگان و تلاش در جهت معرفی آنان به دانش پژوهان و مشتاقان دنیای علم و معرفت میسر نخواهد شد. برای دستیابی به پیشرفت های علمی حقیقی بهره برداری بهینه از منابع علمی گذشته و پیوند آن با دانش و اطلاعات و تکنولوژی جهان امروز ضروری است....
موضوع کتاب فرهنگ لغات طبی یونانی از منظر غلامرضا طاهر نویسنده کتاب این گونه است: ".... لغات گردآمده در این رساله را از هدایه المتعلمین فی الطب و صیدنه ابوریحان و ذخیره خوارزمشاهی و تحفه حکیم مومن و قرابادین کبیر و فهرست مخزن الادویه و تقویم الادویه، حبیش تفلیسی و لغت نامه علامه دهخدا نقل کردهام. در فهرست مخزن الادویه لغات یونانی و عربی و سریانی و لاتینی و هندی یک جا جمع شده است. من فقط واژه های یونانی را نقل کردهام. از تقویم الادویه یک نسخه در کتابخانه مجلس شورای اسلامی وجود دارد که عکسی از آن تهیه کردم و لغات را از آن استخراج نمودم. لغات این کتاب بی نقطه و ناخوانا و مصحف است، به طوری که بسیاری از آنها را با شک و تردید بسیار نقل کردم و به صورت املائی آنها هیچ اطمینانی ندارم. کوشش من در این رساله بیش از هرچیز متوجه به دست دادن املاء یونانی کلمات بوده نه تعریف علمی آنها. فقط مترادف انگلیسی و گاه لاتینی آنها را به دست داده ام... "