ریخت شناسی به معنای مطالعه صور و شکلهاست. منظور از ریخت شناسی قصه، مطالعه اشکال و اجزای تشکیل دهنده قصه به مفهوم خاص کلمه است. این نگاه علمی و دقیق به قصه عامیانه یا فولکور اولین بار از سوی ولادیمیر یاکوولویچ پراپ روسی در سال 1928م مطرح شد و سی سال بعد در امریکا شهرت جهانی یافت و کم کم دامنه آن فراتر رفت و به کتابی کلاسیک برای بسیاری از رشته های علوم انسانی تبدیل شد. محور این تحقیق، برجسته کردن عناصر قصه های در اصطلاح جن و پری و تعیین ساختار منطقی خاص قصه از این طریق است. پراپ حدود صد قصه از مجموعه قصه های گردآوری شده توسط آفاناسی یف را با نگاه ریخت شناسی بررسی کرد و به نوعی وحدت در روایات قصه های جن و پری رسید. کاشیگر ترجمه کتاب حاضر را بر اساس ترجمه فرانسوی کلودلینی 1970 م این اثر نگاشته که شامل اصلاحات مؤلف در چاپ ایتالیایی این کتاب نیز هست. مترجم این کتاب را در سال 1368 شمسی به طبع رساند.
رویآوری به ادبیات جدید، به تقریب از اوایل مشروطیت در ایران آغاز شده است، با کتابهایی نظیر سیاحتنامه ابراهیم بیگ زین العابدین مراغهای و مسالک المحسنین میرزا عبدالرحیم طالبوف که در واقع داستان به صورت معمول و شناخته شده امروز نبود، بلکه داستان - مقاله یا مقالهای رمانگونه بود که به قصد انتقاد از اوضاع اداری و اجتماعی روزگار نوشته شده بود. اساس این کتاب بر پنج بخش نگاشته شده است: قصه و قصههای عامیانه، داستان و داستان کوتاه، رمان، پیشکسوتهای داستان کوتاه، نگاهی کوتاه به داستاننویسی معاصر ایران.