علی بن حسین بن موسی (355-436 قمری) معروف به سید مرتضی، شریف مرتضی و علم الهدی، فقیه و متکلم امامی و از شخصیتهای پرنفوذ اجتماعی شیعی بود. کتاب سید مرتضی در اصول فقه، نخستین کتاب جامع و مستقل اصول فقه شیعه برشمرده می شود. این ادیب ممتاز، در علوم تفسیر قرآن نیز آثاری تالیف کرده است. از شریف مرتضی در أمالی، دو اثر ارزنده " الشهاب فی الشیب و الشباب " و " طیف الخیال " بر جای مانده است. روش شریف مرتضی در کتاب طیف الخیال، همان روش کتاب الشیب می باشد و بیشتر مطالب را از آن اخذ نموده است. کتاب پیش رو با ترجمه نصرت الله فروهر، در چهار فصل همراه با مقدمه ای در شرح حال سید مرتضی تدوین شده است. گستره خیال و شعر ابی تمام، شعر بُحتری و برخی شعرای نامی عرب در گستره خیال، شعر سید رضی در گستره خیال و شعر شریف مرتضی در گستره خیال عناوین فصول این کتاب می باشند. این کتاب در سال 1376 توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات در دسترس مشتاقان قرار گرفت.
در این مقاله، پدیدۀ بینامتنی قرآنی و مفاهیم آن را در نمونههایی از شعر ابوتمام بررسی میکنیم، روابط و کنش دوسویه بین قرآن و متن شعر این شاعر را نشان میدهیم و تأثیر آن را در تولید معنا بیان میکنیم. پدیدۀ بینامتنی قرآنی دارای جنبههای هنری و شیوههای سبکشناسی گوناگونی است. در این پژوهش، نوع ارتباط شاعر را با قرآن نشان میدهیم و بر مبنای نوع کارکرد، شکلهای متفاوتی از بینامتنی قرآنی را تحلیل میکنیم تا کنش خلاق میان قرآن و متن شعر را مجسم کنیم؛ علاوه بر آن تکنیکهای متنوع بینامتنی را در بافت شعری بررسی میکنیم.