در حقیقت داستان همان زندگی (گذشتگان) است که با عنصر تخیل آمیخته و در موضوعات گوناگون عشقی، حماسی و تاریخی، اساطیر، مذهبی دسته بندی شد. داستان به هر شکلی، جذاب و محبوب بوده به خصوص داستانهای منظوم. تاریخ این گونه داستانها بسیار کهن است و شاهنامه و خمسه نظامی نمونه مهم آن می باشد. زبان و ادبیات فارسی در شبه قاره هند تاریخی هزار ساله دارد و آثار گرانبهایی از داستانهای منظوم را در برگرفته است. دربار سلاطین هند از زمان غزنویان مأمن دانشمندان و شاعران بود و این حمایت در زمان تیموریان به اوج خود رسید. در کتاب حاضر که رساله دکترای سرکار خانم طاهره صدیقی است، داستانهای منظوم شبه قاره هند و پاکستان در دوره تیموریان، طبقه بندی شده و مورد تحلیل و تجزیه قرار گرفته است. بررسی داستانسرایی در دوره تیموری، وضع سیاسی و ادبی این دوره، بررسی داستانهای نشأت گرفته از منابع هندی، دوره قبل از اسلام، داستانهای حقیقی، تاریخی، عرفانی و اخلاقی از موضوعات این اثر تحقیقیست که به همت مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان در اسلام آباد در سال 1999 میلادی به طبع رسید.
یکی از دانشمندانی که تمام عمر خویش را در معرفی میراث مشترک ایران و هند صرف کرده، دکتر نبی هادی است. مهمترین اثر او با عنوان «فرهنگ ادبی هند و فارسی» در سال 1995 به زبان انگلیسی تألیف و انتشار یافت. نویسنده بعد از ترجمه کتاب نبی هادی، فرهنگنامه زبان و ادبیات فارسی در شبه قاره هند را پدید آورده که بر اساس کتاب استاد نبی هادی است. این فرهنگنامه دارای این ویژگیهاست: مطالب یکدست شده و حشو و زوائد تألیف نبی هادی حذف گردیده است؛ مدخلها در کتاب اصلی بدون مأخذ بود که در این کتاب منابع و مآخذ مطالب استخراج شده است؛ اشکالات و ایرادات موجود در تألیف نبی هادی تصحیح گردیده است؛ مدخلها بر اساس حروف الفبای فارسی و به شیوه دایرةالمعارف تنظیم و نوشته شده است؛ مطالب بسیار موجز و مختصر و کتاب در حد یک فرهنگنامه یکجلدی تنظیم شده است.
سکهها در مطالعه چگونگی اوضاع اقتصادی نظام اجتماعی و سیاست پولی ـ مالی، منابع کتبی تاریخی مهم میباشند. در عین حال آنها سند حقیقی که در تعیین نمودن روابط اقتصادی ـ تجارتی گذشته در تاریخ، وقایع تاریخی، سالنامههای تاریخ خاندانها و نامهای ثبتنشده حکمرانان در منابع کتبی و سالهای آنها، اطلاعات تاریخی پرارزش را میدهند، به شمار میروند. این کتاب بر اساس کلکسیونهای موجود در شعبه سکهشناسی موزه دولتی تاریخ ازبکستان و همچنین بر اساس پولهای نقرهای و مسی امیرتیمور و بازماندگان وی در داخل دو دفینه کشفشده که مربوط به اواخر قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم بود، تهیه شده است.