این کتاب بخش دوم کتاب تحلیل زبان نوشته پرفسور ویلیام فرانسیس مه کی، استاد فن تعلیم و تربیت و آموزش زبان است. بخش اول این کتاب قبلا با عنوان تحلیل زبان در چهار بخش و چندین فصل ترجمه شده. در این کتاب که تحلیل روش نام دارد مطالب در شش فصل: معنای روش، گزینش، درجه بندی، ارائه، تکرار و اندازه گیری روش در چندین بخش و هر فصل با مقدمه جداگانه تبیین شده است. فصل اول شامل تحلیل زبان و تحلیل روش، سیر تحول آموزش زبان، انواع روشهای مستقیم، طبیعی، دوزبانه، تقلیدی، ترجمه و ... و روشها از چه ساخته می شوند، است. گزینش نیز شامل هدف، سطح و مدت آموزش، انتخاب نوع و مقدار زبان، انتخاب ملاکهای گزینش و گزینش عناصر زبانی است. گروه بندی در نظام و ساخت نیز تقسیم فرعی درجه بندی است. نمایش و محتوا (شامل روالهای افتراقی، نمایشی، تصویری و بافتی) تقسیمات فصل ارائه است. تکرار نیز شامل ماهیت تکرار، انواع تکرار و ابزارهای تکرار می شود. اندازه گیری روش هم اندازه گیری گزینش، درجه بندی، اندازه گیری ارائه، اندازه گیری تکرار و برش عمودی روش را در بر می گیرد. ترجمه این کتاب را حسین مریدی در سال 1370 در انتشارات آستان قدس رضوی به طبع رسانده و مطالب را با کتابشناسی و فهرست اعلام و فهرست موضوعی به پایان رسانده است.
زبان مجموعه ای قراردادی از سمبل های صوتی است و چیزی نیست که به طریقی ناگهانی به وجود آمده باشد. تکامل زبان با تکامل خود انسان همگام بوده و تحقیق در پیدایش آن با تحقیق در زندگی انسان توام است. بسیاری براین باورند که همه زبانها از یک زبان اصلی منشعب گردیده و به تدریج شباهت خود را به زبان مادری از دست داده است. همه کسانی که با زبان یا آموزش آن سروکار دارند به احتمال زیاد این داستان کتاب مقدس را شنیده اند که: وقتی تمامی ساکنین کره زمین از یک زبان واحد چند کلمه ای استفاده می کردند انسانها در یک دشت بزرگ گرد هم آمدند و گفتند: بیایید برای خود شهر و برجی به بلندای آسمان بسازیم، و بدین ترتیب برای خود نامی باقی گذاریم. آنگاه خداوند به شهر و برج آنها درآمد و گفت"اگر انسان با داشتن یک زبان واحد بتوان برای اولین بار این چنین کار خطیری را انجام دهد بی شک بعدها نیز می تواند هر تصمیم دیگری را نیز عملی نماید. از این رو زبانشان را در هم و برهم می کنم تا قادر به درک گفتار یکدیگر نباشند".و آنگاه خداوند آنها را به سراسر کره خاکی پراکند تا بدین ترتیب آنها از ساختن شهر خویش صرفنظرکنند. این برج را برج بابل نامیدند. زیرا خداوند زبان آنها را درهم و برهم کرده بود...
این فرهنگ تخصصی دربرگیرنده اصطلاحات تکنیکی و بسیار متداول در هشت حوزه مختلف زبانشناسی و آمزوش زبان است که عبارتند از: زبانشناسی مقدماتی (شامل آواشناسی، واجشناسی، نحو، واژهشناسی، معناشناسی و ....)؛ دستور زبان انگلیسی (و توصیف ساختارهای آن به شیوه سنتی، ساختگرایی، نقشگرایی، گشتاری، نقشگاهی و نظیر آن)؛ تجزیه و تحلیل گفتمان؛ جامعهشناسی زبان (حاوی گونههای طبقاتی، لهجههای جغرافیایی، زبانهای میانجی، توانش تکلمی، دوزبانگی، دوگویشی، دولهجهای و مانند آن)؛ روانشناسی زبان (دربرگیرنده مسائل فراگیری زبان اول، آموزش زبانهای دوم و خارجی، آموزش زبان برای اهداف ویژه و ....)؛ تدریس مهارتهای زبان؛ شیوهها و روشهای تدریس زبان خارجی؛ آزمون زبان و آمار پایه.