کتابخانه مجازی ادبیات

رسائل قاجاری عنوان مجموعه ای است از منابع مورد نیاز جهت پژوهش در تاریخ و فرهنگ و تفکر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در عصر قاجار.

رسائل حکیم سبزوارى، مجموعه 19 رساله از آثار عرفانی، فلسفی و کلامی ملاهادی سبزواری است که با مقدمه و تصحیح و تعلیقات سید جلال‌الدین آشتیانی منتشر شده است. این رساله‌ها را حکیم سبزواری در پاسخ به پرسش‌های فاضلان و پژوهشگران عصر خودش تألیف کرده است. رساله «هداية الطالبين» که به درخواست ناصرالدین‌شاه قاجار نوشته شده، از رساله‌های فارسی این مجموعه است. این رساله‌ها –به‌جز هدایة الطالبین- جواب سؤالاتى است که معاصران از حکیم سبزواری پرسیده‌اند و از جهاتى، ارزش فراوان دارد چه آنکه مشتمل است بر مسائل مشکل عقاید دینى و اسلامى که قرون متمادیه محل بحث و تنقید و مورد انظار و افکار متصدیان معرفت حقایق و عقاید فلسفى و دینى بوده است. چون این سؤالات را اشخاص متعدد کرده‌‏اند، مسائل تکرارى و جواب‌های مکرر در این آثار زیاد است ولى هرکدام داراى مزایاى مخصوص به خود است. مؤلف در مقام پاسخگویی، خود توجه به این معنى داشته است...

کان الشاعر البدوی فی العصر الجاهلی غارقا فی الصحراء و الطبیعه المحیطه به، فقد کانت الطبیعه تملا روحه و کل وجوده و تشغل عاطفته و خیاله و بناء علی ذلک فان الادب الجاهلی الذی هو ثمره فکره و خیاله و عاطفته یحمل طابع الصحراء. فقد کانت الطبیعه المدهشه و الجمیله لارضه ممتده امامه دون ای حجاب و کان یشعر بوضوح کل قوتها و حرارتها و یعیش فیها دوما الی درجه انها کانت تضفی الصراحه علی ذهنه و تنیر فکره. و لذالک فقد حملت المقاله التی هی الان بین یدی القاریء الکریم اسم «دراسه العناصر الطبیعیه فی دیوان الاسود بن یعفر» بهدف بیان فطنه الشاعر و حضور ذهنه و تصویر احساسه اللطیف و شعوره الدقیق.

ایلیا ابوماضی از شاعران برجسته معاصر به شمار می‌آید، که احساس فاصله‌‌ای عمیق میان عالم مطلوب و حقایق موجود نوعی گرایش صوفیانه در وی پدید آورده است. او با نماد خوش‌بینی و بدبینی به جدل برمی‌خیزد. گاه شک و نومیدی فزایندهای بر جانش سایه می‌افکند. متحیرانه از اسرار وجود، ناموس طبیعت، سرشت آدمی و امور ماوراء الطبیعه پرسش می‌کند. در پی یافتن حقیقت به هرکوی و برزن سر می‌کشد تا عطش درونی خرد را سیراب سازد. مهاجرت‌ها و فراز و نشیب‌های زندگر، او را به فلسفه بافی سوق می‌دهد و در نهایت به تسلیم و رضا تن می‌سپارد، بدان امید که اندکی آرامش یابد. د ر این میان خیال گسترده، واژگانی آهنگین و اسلوبی دلنشین به یاری شاعر می‌شتابد، تا سخاوتمندانه نغمهء سرور و زیبایی را در تار و پود خواننده‌اش در افکند.