شاهنامه فردوسي مهمترين و برجستهترين اثر ادبي بازمانده از دورهاي است که ميتوان آن را عصر باززايي فرهنگي ايرانيان دانست. دوره سامانيان، دورهاي است که در آن به احيا و تداوم فرهنگ و هويت ايراني، بيشتر از گذشته، انديشيده ميشود و تلاشهايي در اين زمينه صورت ميگيرد. شاهنامه فردوسي يکي از با ارزشترين و ماندگارترين آثار اين دوره است که در قلمرو فرهنگ و ادب ايران ميدرخشد. اين شاهکار ادبي در کنار ارزش ادبي، تاريخي، اسطورهاي، حماسي، داستاني و ساير جنبهها، از نظر انديشه، بينش و معناشناسي نيز بينظير است. انديشه و بينش حاکم بر شاهنامه که به طور عمده بر محور خرد استوار است، شهرتي جهاني دارد و گذر زمان نه تنها آن را فرسوده و کهنه نميکند، بلکه والايي و برتري آن را آشکارتر ميسازد. بخش عمدهاي از اين برتري به دليل فراگيري و تعادل نگرش حاکم بر شاهنامه و دوري از افراط و تفريط و تعصب و تحجر است که نشاندهنده اوج ژرفبيني و ژرفانديشي آفريننده آن است. فردوسي با نگاه ريز بين و دقيق خود در پس لايههاي رو بنايي و رو ساختي باورها و فرهنگهاي متفاوت ايرانيان در دورههاي مختلف، به دنبال بنيادهايي ميگردد که سراسر فرهنگ اين قوم فرزانه را از اسطوره تا تاريخ به هم پيوند دهد و هويت آنان را باز نمايد. آنچه او مييابد خرد و دين است. او خردورزي و دينداري را اساس و بنياد هويت و فرهنگ ايراني ميداند و با باز نمودن آن در شاهنامه، و پيوند فرهنگ قبل و بعد از اسلام ايرانيان به آنان درس دينداري و خردورزي ميآموزد. در اين مقاله به بررسي اين موضوع در شاهنامه پرداخته شده است.
نویسنده این کتاب از خردی ایرانی بار آمده و از همان بچگی که به دبستان و دبیرستان میرفته همیشه شور و عشق میهن در سر و دل داشته و هر پایه ای که بالاتر می آمده گاهی هم در میهن پرستی فراتر می نهاده دانش کشاورزی را نیز بدین منظور فراگرفته است. از ایران و برای ایرانی است. پیوسته می کوشد که راهی برای آزادی و بزرگی ایران بیابد و کاری کند که نام از دست رفته ایران دوباره باز آید. بررسی هایی در این زمینه نموده و به حقیقت بزرگی ایران و نیاکان خود پی برده و سر آنرا دریافته است. به عقیده خود راه چاره را یافته و امروز از روی ایمان می گوید: ایران آزاد و بزرگ می شود.
در این کتاب برخی دیدگاههای"احمد کسروی" در باب مسائل اجتماعی و فلسفی دین، همچنین مفهوم و شیوههای رستگاری بازگو شده است .عناوین برخی مباحث کتاب بدین قرار است : "دین برآشفته و هم سست گردیده"، "دین چیست و برای چیست"، "آفریدگار"، "راه دین و راه دانش جداست"، "جان و روان"، "مردان خدا"، "زردشت و مانی"، "پاکدینی"، "فلسفه"، "صوفیگری"، "خراباتیگری"، "آیین زندگی" و "آموزگاران و فرهیختاران".
سه رساله در علم رجال 1. توضیح الاشتباه و الاشکال تالیف محمدعلی ساروی، 2. رساله فی معرفه الصحابه تالیف شیخ حر عاملی، 3. رجال قائن تالیف محمدباقر آیتی بیرجندی است که در سال 1345 توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعه سرودههای فارسی در مدح و مرثیه چهارده معصوم (ع) اثر محمدحسین غروی اصفهانی (1296 ـ 1361 ق) عالم و فیلسوف شیعه همراه با غزلیات اوست. بیشتر سرودههای این دیوان به واقعه کربلا پرداخته و رویکردی عرفانی و فلسفی دارد. شعرهای این دیوان در قالبهای گوناگونی از جمله ترکیببند سروده شده است.