فرهنگ و ادب عامه و توجه به باورها و اعتقادات توده‌های مردمی، مجموعه عقاید و اندیشه‌ها و آداب و رسوم، قصه‌ها و ترانه‌ها و اشعار ساده و ابتدایی یک ملتی است که از دوران‌های بسیار قدیم به جای مانده و سینه به سینه و نسل به نسل به دست انسان امروزی است که ریشه‌ای بسیار دیرینه و در عین حال آموزنده از زیبا و درخور تأمل و بررسی هستند و از افکار و عقاید و آرمان‌ها و احساسات و عواطف عامیانه نشأت گرفته‌‌اند و برخی از افکار و اعتقادات آنها ریشه خرافی دارند و چون در دوران صائب شعر و شاعری به قهوه ‌خانه‌ها و میام مردم عام کشیده شده بود این ویژگی در شعر صائب بازتاب خاصی دارد.

منابع مشابه بیشتر ...

657722a84216f.jpg

دلیل المتحیرین

سیدکاظم رشتی

موضوع این کتاب يادداشتهای مربوط به خلاصه يا چکيده پاسخ پرسشی است در سبب اختلاف علما و فقها و انتخاب روش شیخی و بالاسری. در این پاسخ گزارشی از شداید شیخ احمد احسایی و سید رشتی بیان شده و سید می‌خواهد اثبات کند که حق فقط از خودشان است و دیگران بر باطل و حسادت می‌ورزند.

64ff25e34b019.jpg

فرهنگ خرافات، عجیبترین خرافات مردم جهان

فیلیپ وارینگ

در همه حال می بایست این نکته در نظر گرفته شود. که آیا خرافات به واسطه ظهور علوم، رو به تضعیف می روند و یا اینکه هر عصر، خُرافه جدیدی را با خود می آورد؟ تجربه بشر، نشان داده است که به واسطه پیشرفت زمان، خرافات نیز لباس کهن از تن به درمی آورند و با لباس و نام دیگر، ظهور پیدا می کنند. باورها، همواره جزء لاینفک' فرهنگ عاه اند و قلمرو فرهنگ عامه، بسیار گسترده است. ذهنیات هر فرد، از: باورها، پندارها، اندیشه ها، سخنان و ادبیات عامه انباشته است. هر عصر و نسلی، خرافات خاص' خودش را می پرورد ؛ اما در کل می توان اذعان داشت که به هر اندازه که «علم گرایی» و «استدلال» و «تعقل» و «لزوم تجربه» در جامعه ای بیشتر حاکم باشد، دامنه خرافات در آن جامعه محدودتر و شیوع و پذیرش آن نیز کم تر است. در چنین جوامعی، خرافات را بیشتر با کارکردِ طنز، سرگرمی، ادبیات داستانی و گزارش تاریخ، می توان یافت. به عنوان نمونه، «هفت سین» در سفره نوروز، روزگاری جنبه آیینی (نشانی از هفت فرشته و هفت عنصر حیات و...) و مبنای علمی - دینی داشت. پس از اسلام آوردنِ ایرانیان و رونق علوم در این سرزمین، اندک اندک، جنبه آیینی خود را از دست داد و به خُرافه نزدیک شد. در روزگار معاصر، همین باور عامیانه، کارکرد فرهنگی - نمادین (آگاهی بخش، سرگرمی، جشنوارگی، پیوند با هویت تاریخی) یافته است.