هنرمندان ایرانی پس از قبول دین اسلام، دچار کشمکشهای شدید درونی و وجدانی شدند زیرا که گروش به آیین نو تنها مستلزم اقراری ساده به اسلام آوردن نبود بلکه از آنان توقع داشت که در موضع فکری جدیدی هم قرار گیرند و در نتیجه این خطر جدی وجود داشت که آنها پیوند خود را به گذشته بکلی قطع کنند.
ویژگی اصلی این پژوهش، کنکاش باستانشناسانه و روانشناسانه دربارهی شخصیتها و فضای اجتماعی و سیاسی داستانهای "شاهنامه" است. به باور نگارنده: "شاهنامه دارای دو بخش است که به طور کامل با هم تفاوت دارند. ویژگیهای ساختی، زبان شناسی، جهانبینی و مانند اینها در هر دو بخش چنان ناهماهنگ و ناهمخوانند که میتوان گفت دارای دو اندیشه، دو استعداد، و دو پسند جداگانه و نایکدستاند. برای نمونه در یک بخش سستی و ناپایداری جهان، بنیان جهانبینی است و در بخش دیگر آزپرستی و زیادهخواهی اساس جهانبینی است و در بخش دیگر آزپرستی و زیادهخواهی اساس جهانبینی نویسنده را میسازد؛ ..... بر این اساس میتوان شاهنامه را بر دو بخش جداگانه بخشبندی کرد بخش نخست از آغاز شاهنامه تا پایان شاهنشاهی (= امپراتوری) کیخسرو به همراه داستان رستم و اسفندیار است که شاهنامهی اصلی نامیده میشود و بخش دوم از آغاز پادشاهی لهراسب تا پایان شاهنامه (بدون داستان رستم و اسفندیار) است که آن را شاهنامه افزوده نام نهادهایم. شاهنامهی افزوده نوشتهی فردوسی است؛ اما شاهنامهی اصلی نویسندهی دیگری دارد که باید برای یافتن نامش در تاریخ و تاریخ ادبیات کاوش کرد. کتابی که پیش رو دارید کوشیده تا این نظر را که کل شاهنامه نوشتهی یک تن نیست به اثبات برساند".
جنگ سواران پژوهشی است درباره نقوش برجسته حجاری شده بر روی صخره ها که از دوران پارتی و ساسانی به یادگار مانده است. این نقوش در مناطق مختلفی مانند بیستون، طاق بستان، فیروزکوه و تنگ سروگ قرار دارد. کتاب متشکل از چهار مبحث است. در مبحث اول با عنوان " آثار تاریخی" سه بخش با این عناوین به طبع رسیده است: 1. نقش برجسته های صخره های 2. پیکره سازی و نقاشی دیواری 3. نگین نقش برجسته شاپور در کتابخانه ملی پاریس. در مبحث دوم نویسنده "جنبه باستانی و تاریخی تصاویر جنگ سواران" را در سه بخش بررسی و ارزیابی می کند: "زمینه باستان شناسی"، "سواران زره پوش ایرانی به عنوان پدیده ای تاریخی"، "پیشگامان هنری و ویژگی های تصویر جنگ سواران". "مسئله استمرار و مفهوم محتوای نقشمایه ها" عنوان سومین مبحث کتاب است. مبحث چهارم که "ضمیمه تشریحی" عنوان گرفته، از نقش برجسته شاپور اول سخن به میان آمده است. صفحات پایانی به تصاویری از نقوش و فهرست اعلام اختصاص دارد.