کتابخانه مجازی ادبیات

ماه پنجم سال 1381 خورشیدی، از سوی یدالله عاطفی کرمانشاهی نازنینم، «گلی بیرنگ» برگزیده اشعار سخنور برجسته، آقای یدالله بهزاد کرمانشاهی، پیش رویم نشست. از دوره نوجوانی عادت داشتم کتاب‌هایی را که می‌خریم یا مجموعه‌هایی که دوستانم برایم می‌فرستادند، آنها را حاشیه می‌زدهم، پیش از این، یدالله عاطفی عزیزم درباره شعرای کرمانشاه، به ویژه از استاد «بهزاد»، «جلیلی بیدار»، «پرتو»، «وفا»، «تمکین»، «ارفع» و .... سخن‌ها نوشته بود به علاوه در دهه چهلف (سال چهل و دو و چهل و سه) که بساط چاپ و نشر جزوه‌های «سخن» ـ نشریه انجمن ادبی سخن کرمانشاه ـ روبه راه شد، با شعر «بهزاد» و «تمکین» و دیگر نامداران آن سامان، بیشتر آشنا شدم. البته پیش از آن، در مجله‌های وزین «سخن دکتر خانلری»، «یغمای استاد حبیب یغمایی» و بعدها در «آینده استاد ایرج افشار»، با برخی از آثار «بهزاد»، آشنایی کوتاهی پیدا کرده بودم اما اکنون «گلی بیرنگ» برگزیده اشعار استاد یدالله بهزاد، در مقابلم می‌درخشد.